Aksjonormatywny paradygmat nauki prawa administracyjnego i jego metodologiczne konsekwencje dla nauki administracji i nauki polityki administracyjnej

Abstract

Normatywne konstrukcje prawa administracyjnego stanowią funkcję wartości wyróżnianych ze względu na dobro wspólne (dobrostan wspólnoty). Prawo administracyjne tworzy zarazem podstawę do wykonywania administracji publicznej, której differentia specifica stanowi realizowanie lub ochrona prawnie relewantnych wartości w sposób bezpośredni. Z perspektywy tych generalnych założeń uzasadnione staje się dokonanie konceptualizacji aksjonormatywnego paradygmatu nauki prawa administracyjnego jako koncepcji badawczej możliwej do zastosowania w badaniach szczegółowych, bez konieczności każdorazowego rekonstruowania podstaw teoretyczno-metodologicznych. Daje to uniwersalną teoretyczno-metodologiczną podstawę do badań dogmatycznych w zakresie nauki prawa administracyjnego. Z perspektywy triady nauk administratywistycznych przyjęcie w nauce prawa administracyjnego paradygmatu aksjonormatywnego daje podstawę do zrekonstruowania adekwatnych teoretycznie i spójnych metodologiczne założeń w odniesieniu do nauki administracji i nauki polityki administracyjnej. Założenia te można ująć w postaci aksjonormatywnego schematu eksplanacyjnego dostosowanego do specyfiki tych nauk. Przyjęcie aksjonormatywnego schematu eksplanacyjnego w zakresie nauki administracji i nauki polityki administracyjnej pozwala adekwatnie identyfikować eufunkcje i dysfunkcje administracji publicznej, w sposób respektujący konstytutywne uwarunkowania administracji publicznej w demokratycznym państwie prawnym.

Normative constructions of administrative law are the function of values distinguished for the common good (public’s well-being). In parallel, administrative law creates the basis for the performance of public administration, whose differentia specifica is the realization or protection of legally relevant values in a direct manner. From the perspective of these general assumptions, it becomes justified to conceptualize the axionormative paradigm of the science of administrative law as a research concept applicable to detailed research, without the need to reconstruct the theoretical and methodological basis each time. This provides the universal theoretical and methodological basis for dogmatic studies in the field of administrative law. From the perspective of the triad of administrative science, the acceptance of the axionormative paradigm in the science of administrative law provides the basis for reconstructing theoretically adequate and coherent methodological assumptions in relation to the science of administration and the science of administrative policy. These assumptions can be put in the form of an axionormative explanatory scheme adapted to the specifics of these sciences. The assumption of an axionormative explanatory scheme in the field of science of administration and science of administrative policy allows for an adequate identification of eufunctions and dysfunctions of public administration, in a way that respects the constitutive conditions of public administration in a democratic state ruled by law.