The Cultural Hybridity of Mexican Americans
Data
2018
Autorzy
Tytuł czasopisma
ISSN
Tytuł tomu
Wydawnictwo
Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Opis
Tematem niniejszej książki jest hybrydowość kulturowa Amerykanów pochodzenia meksykańskiego, a w szczególności proces mieszania się różnych kultur i tożsamości narodowych na terenach USA przy granicy z Meksykiem oraz na obszarach miejskich zamieszkałych przez Latynosów. Według analiz przeprowadzonych przez Pew Research Center w 2013 roku populacja Amerykanów pochodzenia latynoskiego wynosiła 53 miliony, z czego 34,6 miliona stanowili Latynosi pochodzenia meksykańskiego. Przewiduje się, że do roku 2050 Latynosi stanowić będą jedną trzecią mieszkańców USA, jednakże wzrost ten nie będzie wynikiem imigracji, lecz raczej przyrostu naturalnego. Dane statystyczne wskazują, że z racji swej liczebności Latynosi, a w szczególności Meksykanie, nie tylko wywierają, ale i będą wywierać istotny wpływ na kształtowanie się głównego nurtu kultury amerykańskiej. Od siedemnastego do połowy dwudziestego wieku w społeczeństwie amerykańskim dominował porządek dwurasowy oparty na doświadczeniach białej większości i czarnej mniejszości. Jednakże nawet wówczas w stanach zamieszkałych w znacznej liczbie przez osoby pochodzenia latynoskiego panowała bardziej złożona dynamika relacji międzyrasowych. Niniejsza książka pokazuje sposób, w jaki Stany Zjednoczone oraz wiele krajów Ameryki Łacińskiej i Karaibów zmieniają swą strukturę etniczną i podążają w kierunku systemu trzyrasowego, w którym oprócz licznej reprezentacji białych i czarnych trzecią, „brązową” grupę stanowią osoby pochodzenia wieloetnicznego, głównie latynoskiego. Panetniczność łączy różne grupy latynoskie zamieszkujące USA oraz jednoczy je w osiąganiu wspólnych celów i dbaniu o dziedzictwo kulturowe. W niniejszej monografii opisano, jak poprzez proces transkulturacji kultura latynoska, a w szczególności meksykańska, staje się stałym elementem kultury amerykańskiej. Tradycje meksykańskie są kultywowane w USA, więc podlegają procesowi amerykanizacji. W ten sposób powstaje hybrydowość kulturowa będąca fuzją elementów meksykańskich i amerykańskich. Wbrew koncepcji Samuela P. Huntingtona, która zakłada, że postępująca latynizacja kultury amerykańskiej stanowi zagrożenie dla tożsamości narodowej Amerykanów, celem niniejszej publikacji jest pokazanie, że latynizacja, a głównie wpływy meksykańskie, nie stanowi zagrożenia dla amerykańskiego stylu życia, lecz wzbogaca go kulturowo. Homi Bhabha w swej książce zatytułowanej The Location of Culture (1994) stwierdza, że koncepcja hybrydowości wiąże się z powstaniem „trzeciej przestrzeni”, w której mniejszości etniczne kształtują swą tożsamość. W niniejszej książce opisano mieszkańców USA, którzy są nie tylko Amerykanami lub Meksykanami, lecz Amerykanami pochodzenia meksykańskiego tworzącymi własną „trzecią przestrzeń” na terytorium Stanów Zjednoczonych. „Trzecia przestrzeń” pozostaje autonomiczna i daje możliwości negocjacji własnych reprezentacji kulturowych, w których wyniku zachodzi proces hybrydyzacji, a powstała fuzja łączy w sposób selektywny elementy kultury amerykańskiej i meksykańskiej, tworząc nowe społeczeństwo wielokulturowe. Publikacja składa się z ośmiu rozdziałów. W pierwszym, teoretycznym, przedstawiono terminologię niezbędną dla zrozumienia procesu transkulturacji, którego następstwem jest tworzenie się hybrydowości kulturowej. Zdefiniowano też złożoną strukturę diaspory latynoskiej w USA, która funkcjonuje w kategoriach etnicznych i rasowych. Rozdziały II i III oparte są głównie na spisach ludności i analizach Pew Research Center. Celem tych sekcji monografii jest przedstawienie Amerykanów pochodzenia latynoskiego, ich liczebności oraz miejsc, w których żyją. W rozdziałach II i III zawarto opis owej grupy latynoskiej, jej reprezentację etniczną i profil demograficzny oraz poddano analizie rozprzestrzenienie terytorialne Meksykanów w USA i miejsc, w których stanowią największą grupę latynoską. Zasadniczą część niniejszej monografii stanowią rozdziały IV–VIII, w których przeanalizowano hybrydowość kulturową populacji pochodzenia meksykańskiego w USA. Rozdział IV dotyczy sfery językowej, a dokładnie – dialektu znanego jako „Spanglish”, który wykształcił się nie tylko przy granicy z Meksykiem, ale również w wielu obszarach metropolitarnych zamieszkanych przez Latynosów. Przedstawiono zarówno krytykę środowisk akademickich, według których używanie tej hybrydy językowej spowalnia proces akulturacji Latynosów w USA, jak i pozytywną ocenę Spanglish, zyskującego na popularności jako twórczy środek wyrazu. Ponadto wielu Amerykanów pochodzenia latynoskiego uważa, że używanie Spanglish jest sposobem wyrażania ich tożsamości hybrydowych. W rozdziale V opisano wpływ kuchni meksykańskiej na amerykańską kuchnię regionalną, w której największą popularność zdobyła odmiana teksaska, tzw. Tex-Mex. Jest to swoisty przykład wykształcenia się hybrydowości kulturowej w rejonie przy granicy z Meksykiem. Analiza pokazuje, jak w sposób selektywny elementy meksykańskie i amerykańskie połączyły się w kulinarną fuzję. Hybrydyzacja sfery gastronomicznej stanowi trend nazywany Nuevo Latino, który dotyczy mieszania się składników oraz technik kulinarnych różnych grup latynoskich zamieszkujących USA. Należy podkreślić, że kuchnia meksykańska jest jednym z najpopularniejszych elementów kultury meksykańskiej w USA. Rozdział VI poświęcony jest muzyce tejano, która wykształciła się na obszarze przy granicy meksykańsko-teksaskiej. Tradycyjna muzyka Meksyku jest przykładem gatunku hybrydowego, powstałego poprzez fuzje tradycji europejskich kolonistów i imigrantów, które następnie zmieniły się wraz z migracjami Meksykanów do USA. Teksty piosenek są metaforą życia Meksykanów, którzy wyjechali z meksykańskich wsi i zamieszkali w amerykańskich miastach, w których doświadczyli aktów przemocy i dyskryminacji. Meksykańskie corrido wykształciło odmianę znaną jako „narcocorrido”, gloryfikującą bossów narkotykowych, którzy przekraczając granicę meksykańsko-amerykańską, przekraczają granicę pomiędzy ubóstwem a bogactwem. Muzyka mariachi nadal utożsamiana jest głównie z Meksykanami, mimo że nabrała charakteru kosmopolitycznego, gdyż jej wykonawcy reprezentują różne grupy etniczne i narodowe. Co więcej, mariachi stała się tak popularna, że wprowadzono jej nauczanie do programów amerykańskich szkół i uniwersytetów. Rozdział VII to analiza meksykańskich uroczystości o charakterze świeckim, które bardzo często łączą się z elementami religijnymi. Niezwykle popularny wśród Amerykanów pochodzenia meksykańskiego zwyczaj świętowania piętnastych urodzin córek, tzw. quinceañera, znacznie różni się od rytuału celebrowanego w Meksyku. Komercjalizacja święta sprawiła, że bardziej przypomina ono bal wróżki lub wystawne wesele niż urodziny nastolatki. Inne święta analizowane w tym rozdziale to Cinco de Mayo i Meksykański Dzień Niepodległości, które stanowią przykłady wytworzenia się panetniczności wśród Amerykanów pochodzenia latynoskiego, którzy przynoszą na festiwale dwie flagi: amerykańską i meksykańską. Rozdział VIII dotyczy fuzji synkretycznych i religijności Meksykanów. Festiwal ku czci Matki Boskiej z Guadalupe, patronki wszystkich Meksyka nów, cieszy się rosnącą popularnością nie tylko wśród Amerykanów pochodzenia latynoskiego, ale również innych grup etnicznych. Guadalupe łączy różne grupy Amerykanów w jeden naród, a także łączy USA z Meksykiem. Z kolei święto Las Posadas stanowi metaforę wędrówki imigrantów do ich nowej ojczyzny, czyli USA. Ostatnie omówione święto, którym jest Day of the Dead, to próba odtworzenia rdzennych rytuałów z czasów przedkolumbijskich. W Kalifornii dzień ten stał się sposobem wyrażania tożsamości narodowej Meksykanów. Rytuał nabrał charakteru panetnicznego, gdy upowszechnił się w innych grupach pochodzenia latynoskiego. Święta etniczne pełnią funkcje łączników kulturowych pomiędzy Meksykanami, innymi grupami latynoskimi oraz innymi społecznościami zamieszkującymi Stany Zjednoczone. Można powiedzieć, że są wyrazem wielokulturowości. W społeczeństwie amerykańskim zachodzą procesy o charakterze transkulturowym. Wzajemne przenikanie się i łączenie elementów kultury amerykańskiej i meksykańskiej wykształca zupełnie nowe formy hybrydowości kulturowej.