Główne nurty dyskusji na temat słuszności w myśli teoretycznoprawnej

Celem niniejszego artykułu jest teoretycznoprawna analiza pojęcia słuszności poprzez próbę sformułowania głównych nurtów dyskusji na jej temat w europejskiej myśli teoretycznoprawnej. Następnie autorka zaprezentowała kilka wybranych polskich stanowisk filozoficznoprawnych pochodzących z różnych okresów w celu sprawdzenia, czy wpisują się w teoretycznoprawne tendencje europejskie. W pierwszej części tekstu na podstawie prowadzonych rozważań cech autorka podjęła próbę sformułowania głównych nurtów, w które wpisują się również inne powstałe w XX w. teorie słuszności: psychologicznego, sytuacjonistycznego oraz normatywnego. W drugiej części tekstu przedstawiono koncepcje słuszności następujących teoretyków prawa: Henryka Piętki (tradycja psychologiczna), Eugeniusza Jarry (tradycja prawnonaturalna) oraz Jerzego Wróblewskiego (tradycja pozytywistyczna).

The aim of this article is a theoretical and legal analysis of the concept of equity by attempting to formulate the main trends in discussions about it in the European theoretical and legal thought. Then, the author will present a few selected Polish philosophical and legal positions from various periods in order to check whether they fit into the European theoretical and legal tendencies. In the first part of the text, on the basis of the considerations of features, the author will try to formulate the main trends in which other theories of the psychological, situationist and normative equity, which emerged in the 20th century, also fit. The second part of the text presents the concepts of the validity of the following legal theorists: Henryk Piętka (psychological tradition), Eugeniusz Jarry (natural law tradition) and Jerzy Wróblewski (positivist tradition).