The impact of pro-russian public organizations and parties on the annexation of the Crimea by the Russian Federation

Obrazek miniatury

Data

2018

Tytuł czasopisma

ISSN

Tytuł tomu

Wydawnictwo

Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

Abstrakt

A crucial role in the annexation of the Crimean peninsula by the Russian Federation was played by pro-Russian parties and movements that had been established with the Kremlin's intelligence agencies, having been financially supported for more than twenty years. On the territory of the Crimea, where the Kremlin authorities created a network of agents, the role of subversion is the most obviously tracked, being a significant segment of Russian policy. A propaganda component proved to be the key in the Russian incorporation of the Crimea, not being an addition to armed aggression, but an independent element of the hybrid war against Ukraine, and the information and psychological influence of Moscow through the media and the Internet on the population both in Ukraine and, in fact, in Russia, was unprecedented for the entire post-Soviet era. The objective of the author is to reveal the courses of action of the pro-Russian parties and organizations in the interests of a foreign state, the psychological and informational effect on the Crimean audience during the latent phase of annexation, and the socalled "Crimean Spring". Despite the contemporary nature of the issue, there is a lack of relevant detailed research on this theme. Scientific exploration dedicated to the prognostication of events related to the implementation of hybrid war techniques and the analysis of the media security and counteraction to information and psychological operations, mainly consider both the social and political aspects of the propaganda impact. Beyond the attention of the study there is a public factor that highlights the propaganda methods applied in conditions of hybrid warfare. The scientific novelty of the paper is to conduct a study of the primary tendencies in the activities of pro-Russian parties and public organizations in the context of Moscow's falsification of historical facts, the formation of negative opinions about Ukrainian leadership and political elites, discrediting European integration, as well as a rapprochement with NATO member states.
W aneksji Krymu przez Rosję istotną rolę odegrały prorosyjskie partie i ruchy, które Kreml za pośrednictwem swoich agencji wywiadowczych założył i finansowo wspierał przez ponad dwadzieścia lat. Na Krymie, gdzie władze Kremla stworzyły sieć agencji, najwyraźniej widać rolę działalności dywersyjnej, która była i jest ważnym kierunkiem rosyjskiej polityki. Komponent propagandowy był jednym z kluczowych aspektów w rosyjskiej inkorporacji Krymu nie tylko jako uzupełnienie zbrojnej agresji, ale także niezależny element wojny hybrydowej przeciwko Ukrainie. Presja informacyjna i psychologiczna ze strony Moskwy za pośrednictwem mediów i Internetu dla ludzi zarówno na Ukrainie, jak w Rosji miała niespotykaną dotąd w okresie postsowieckim intensywność. Celem autora było pokazanie działalności partii i organizacji prorosyjskich w interesie obcego państwa, ich psychologicznego i informacyjnego wpływu na społeczeństwo Krymu podczas fazy utajonej konfliktu oraz podczas „Krymskiej wiosny”. Pomimo swej istotności problem nie doczekał się dotąd szerszych badań. Opracowania poświęcone prognozowaniu rozwoju wydarzeń w zakresie stosowania hybrydowych technologii wojennych i analizie stanu bezpieczeństwa informacji oraz przeciwdziałaniu informacjom i operacjom psychologicznym uwzględniają głównie polityczne aspekty wpływu informacyjnego. Poza namysłem badaczy pozostaje czynnik społeczny podkreślający technologię propagandy stosowanej podczas wojny hybrydowej. Nowością naukową opracowania jest badanie głównych trendów działalności prorosyjskich partii i organizacji publicznych w kontekście fałszowania przez Moskwę faktów historycznych, tworzenia negatywnej opinii o ukraińskich przywódcach i elitach politycznych, zdyskredytowania integracji Ukrainy z UE i NATO.

Opis

Cytowanie

UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 4(9)/2018, s. 69–88