Udział Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej w prowadzeniu polityki zagranicznej

Abstract

Celem niniejszej pracy jest zbadanie, jaką rolę na gruncie Konstytucji RP z 1997 r. odgrywa prezydent w polskiej polityce zagranicznej. Dotyczy to przede wszystkim aspektu prawnego, ale z uwzględnieniem również analizy rzeczywistej działalności praktycznej osób sprawujących tę funkcję. Celem artykułu jest stwierdzenie, jak formalne możliwości działania prezydenta przekładają się na faktyczne wykonywanie jego funkcji w tej sferze. Zostały tu wykorzystane przede wszystkim akty prawne, na czele z Konstytucją, oraz literatura naukowa. Z przeprowadzonej analizy wynika wprawdzie, że kompetencje prezydenta w dziedzinie polityki zagranicznej są dość ograniczone, jednak Konstytucja w tym obszarze faktycznie dopuszcza znaczny zakres swobody, a stopień jej wykorzystania zależy w znacznej mierze od woli i osobowości osoby pełniącej funkcję głowy państwa.

The purpose of this study is to investigate the role that the president plays within the Polish foreign policy under the 1997 Constitution of the Republic of Poland. This applies primarily to the legal aspect, but also to the analysis of the real-life and practical activity of persons holding this particular office. The article aims to assess how the formal possibilities of the president's actions translate into the actual performance of his functions within the analysed area. As a theoretical framework, a selection of legal acts, including the Constitution, and relevant scientific literature serve as principal sources. The analysis shows that the president's powers in the field of foreign policy are quite limited, but the Constitution provides him with a considerable scope of freedom, and the degree of its use depends to a large extent on the will and disposition of the person holding the position of the head of state.