Miasto i uniwersytet wobec wyzwań współczesności

Abstract

Funkcja akademicka winna stać się dla Krakowa i jego samorządu priorytetem, również wobec nieuchronnej globalizacji procesów urbanizacyjnych. Nauka jest dzisiaj jednym z najważniejszych nośników globalizacji. Strategie rozwoju polskich miast i regionów były dotychczas w zbyt małym stopniu skorelowane z potencjałem strategicznym uczelni wyższych, działających na ich terenie. Obecna rola uniwersytetów, w odróżnieniu od tej tradycyjnej „zamkniętej w wieży z kości słoniowej”, winna więc zdecydowanie polegać na coraz większym analizowaniu swej misji w kontekście rozwoju regionalnego. Oznacza to włączanie uniwersytetów do procesu kreowania i stymulowania przedsiębiorczości. W ten sposób uniwersytety stają się katalizatorami rozwoju lokalnego. Jeśli więc nie ulega dziś wątpliwości, że uniwersytet jest absolutnie kluczową instytucją kreatywnej gospodarki, a „miasto to zbiór szans, okazji i sposobności wszelkiego rodzaju” jak to określiła Jane Jacobs, to wyzwaniem dla naszych uniwersytetów staje się niewątpliwie gra z otoczeniem, w której szczególną rolę odgrywać muszą partnerskie relacje z samorządem miasta i regionu. Uniwersytet – swoim potencjałem – powinien przyczyniać się do kształtowania ładu strukturalnego i zapewnienia spójności społeczno-gospodarczej. Czy jesteśmy do tego przygotowani? Za nami stara tradycja uniwersytecka i marka oraz nasz potencjał akademicki. Ten kapitał musimy dzisiaj pomnażać. Czas więc na nowo zdefiniować relacje między miastem a jego uniwersytetami.

The academic function should become a priority for Krakow and its authorities, also in the light of the inevitable globalisation of the urbanising processes. Scholarship belongs to the most important factors of globalisation today. Development strategies of Polish cities and regions have not been sufficiently correlated with the strategic potential of their universities. The current role of universities, as opposed to the traditional one, “locked up in the ivory tower”, should consist in harmonising their mission with regional development. It means involving universities in the process of creating and stimulating enterprise. In this way universities are becoming catalysts of local development. So if there is no doubt today that the university is an absolutely crucial institution of the creative economy and “the city is an ensemble of all kinds of chances, occasions and opportunities,” as Jane Jacobs wonderfully put it, the challenge for our universities is an interplay with their environment based on relations of partnership with local and regional authorities. The university’s potential should contribute to the shaping of the structural order and guaranteeing social and economic cohesion. Are we prepared for that? We are equipped with our old university tradition and reputation and our academic potential. We must build up this capital now. So it is time to redefine the relations between the city and its universities.