Centralny rejestr wyborców jako możliwość wprowadzenia i-votingu w Polsce na podstawie nowelizacji Kodeksu wyborczego z 2023 r.?

Abstract

W wyniku nowelizacji Kodeksu wyborczego ze stycznia 2023 r. uruchomiono Centralny Rejestr Wyborców, zawierający dane wszystkich uprawnionych osób do głosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Narzędzie to służy między innymi do sporządzania spisów wyborców, ustalania liczby wyborców oraz weryfikacji posiadania czynnego prawa wyborczego. W rozwiązaniu tym niektórzy przedstawiciele doktryny prawniczej doszukiwali się możliwości wprowadzenia i-votingu jako alternatywnej metody głosowania. Przy czym z perspektywy umożliwienia głosowania elektronicznego istotne jest również wyrażenie expressis verbis przez ustawodawcę, iż CRW potwierdza prawo wybierania. Mając to na uwadze, w niniejszej publikacji dokonano rozważań, czy istniała taka możliwość. W tym celu autor posłużył się metodą formalno-dogmatyczną oraz socjologiczną, posiłkując się również metodą komparatystyczną.

As a result of the amendment to the Electoral Code in January 2023, the Central Register of Voters was launched, containing data of all persons entitled to vote in the territory of the Republic of Poland. This tool is used, among other things, to prepare voter lists, determine the number of voters and verify whether a person has the right to vote. In this solution, some representatives of legal doctrine saw the possibility of introducing i-voting as an alternative voting method. However, from the perspective of the possibility of introducing electronic voting, it is also important for the legislator to express expressis verbis that the CRW confirms the right to vote. With this in mind, this publication considers whether such a possibility existed. For this purpose, the author used the formal-dogmatic and sociological methods, also using the comparative method.