Rzymskie korzenie zasady domniemania niewinności i prawa oskarżonego do obrony

Abstract

Przedmiotem opracowania jest kwestia dotycząca tego, czy i jak prawo rzymskie wpłynęło na pozycję oskarżonego w procesie karnym, w szczególności w kontekście zasady in dubio pro reo i powiązanej z nią reguły domniemania niewinności. Genezy tych zasad można się dopatrywać zgodnie ze źródłami prawniczymi i literackimi już w rzymskim procesie karnym. W opracowaniu podjęto próbę wykazania, że pozycja procesowa oskarżonego w dużej mierze jest zakorzeniona w prawie rzymskim, zaś kształt zasady domniemania niewinności, in dubio pro reo i prawa do obrony we współczesnym procesie karnym pokrywa się w znacznym stopniu z jej antycznym odpowiednikiem.

The subject of the study is the issue of whether and how Roman law influenced the position of the accused in the criminal trial, in particular in the context of the in dubio pro reo principle and the related presumption of innocence. The genesis of these principles can be found, according to legal and literary sources, in the Roman criminal trial. The study shows that the trial position of the accused is largely rooted in Roman law, while the shape of the presumption of innocence, in dubio pro reo and the right of defense in the contemporary criminal process coincides to a large extent with its ancient counterpart.