The article presents the issues related to the identification of victims thanks to odontological expertise. The development of genetics gives forensics a great tool, which is the analysis of the genetic profile of DNA, which categorically enables the identification of human remains. However, this type of test is not possible in all cases. It is only applicable for the preservation of soft tissues, otherwise the preserved dentition will be an excellent identification material. The method is often used when identifying bodies exposed to high temperatures and in advanced decomposition. The development of odontological expertise would be impossible without the contribution of eminent dentists, such as Adolf Zsigmondy. By developing the first graphical tooth marking system, he paved the way for today's TDS and UNS systems. A good dentition classification system is an indispensable tool for odontologists and dentists working on the identification of cadavers and is directly related to the need to use comparative materials, also key in the effective identification of cadavers, and sometimes human remains. These are data obtained from dental offices, in the form of comprehensive information about patients - their dental treatment cards, orthodontic casts, fragments of dentures and crowns, X-rays, etc. and enriched through dental databases. As a result, the odontological expertise and its development enable the effective identification of about 60% of the corpses examined with the help of this procedure, when DNA material cannot be used for this purpose.

Artykuł przedstawia problematykę związaną z identyfikacją ofiar dzięki ekspertyzie odontologicznej. Rozwój genetyki daje kryminalistyce wspaniałe narzędzie, jakim jest analiza profilu genetycznego DNA, który w sposób kategoryczny umożliwia identyfikację ludzkich szczątków. Badanie tego typu nie jest jednak możliwe we wszystkich przypadkach. Zastosowanie znajduje jedynie w sytuacji zachowania się tkanek miękkich, w przeciwnym razie doskonałym materiałem identyfikacyjnym będzie zachowane uzębienie. Metoda często znajduje zastosowanie podczas identyfikacji ciał narażonych na działanie wysokich temperatur oraz w posuniętym rozkładzie gnilnym. Rozwój ekspertyzy odontologicznej byłyby niemożliwy bez wkładu wybitnych stomatologów, takich jak m.in. Adolf Zsigmondy. Opracowując pierwszy, graficzny system oznaczenia zębów, przetarł on szlak powszechnym dzisiaj systemom TDS oraz UNS. Dobry system klasyfikacji uzębienia jest niezbędnym narzędziem odontologów i stomatologów pracujących nad identyfikacją zwłok oraz bezpośrednio wiąże się z koniecznością wykorzystania materiałów porównawczych, także kluczowych w skutecznej identyfikacji zwłok, a niekiedy szczątków ludzkich. Są nimi dane pozyskane od gabinetów stomatologicznych, w postaci kompleksowych informacji na temat pacjentów – ich karty leczenia stomatologicznego, odlewy ortodontyczne, fragmenty protez i koron, zdjęcia RTG itp. W dobie powszechnej komputeryzacji metody zapoczątkowane w XIX w. są usprawniane dzięki specjalistycznym programom komputerowym i wzbogacane za sprawą baz danych stomatologicznych. Ekspertyza odontologiczna i jej rozwój w rezultacie umożliwiają skuteczną identyfikację ok. 60% zwłok badanych z pomocą tej procedury w przypadku niemożności wykorzystania do tego celu materiału DNA.