Sposoby akumulacji wiedzy w modelach wzrostu gospodarczego

Abstract

Własności modelu wzrostu gospodarczego zależą od wyboru sposobu akumulacji wiedzy. W artykule analizuje się wybrane sposoby endogenizacji wiedzy w starej i nowej teorii wzrostu gospodarczego. W przypadku starej teorii prezentuje się koncepcję postępu technicznego indukowanego uczeniem się przez działanie oraz równania akumulacji wiedzy zaproponowane przez H. Uzawę (1965) i K. Shella (1966). Endogenizacja wiedzy w nowej teorii ukazana jest na przykładzie modelu P. M. Romera (1986) oraz modeli działalności badawczo-rozwojowej: P. M. Romera (1990), C. I. Jonesa (1995) i T. S. Eichera i S. J. Turnovsky’ego (1999). Ponadto w artykule bada się konsekwencje dla polityki ekonomicznej wynikające z wyboru danego sposobu endogenizacji wiedzy.

Properties of a growth model depend on the way in which knowledge is made endogenous. This paper presents some methods of knowledge modeling which are used in old and new endogenous growth theory. The specification of technology in old growth theory is presented using the concept of learning by doing and the production function approach (H. Uzawa (1965), K. Shell (1966)). The endogenisation of knowledge in new growth theory is shown on example of P. M. Romer (1986) model and P. M. Romer (1990), C. I. Jones (1995), T. S. Eicher and S. J. Turnovsky (1999) R&D-based endogenous growth models. The paper also presents policy implications of examined models.