Mamy swoich poetów. O dwóch nienowych, lecz rozwojowych dyskursach ostatnich dziesięcioleci

Tematem artykułu jest obecność znanych z tradycji dyskursów, które w poezji XXI wieku łączą się z dziedzictwem literatury za pośrednictwem poezji późnonowoczesnej, z drugiej połowy XX wieku. Autorka dowodzi, że wobec trudności scalenia panoramy najnowszej poezji pozostaje użycie formy „rzutu oka” na główne tendencje rozwojowe. Opisuje specyfikę „zatłoczonej” sceny literackiej z perspektywy generacyjnej, którą cechuje „efekt reminiscencji”. W twórczości różnych poetów szuka dowodów trwania dwóch wybranych dyskursów: elegijno-ironicznego oraz traumatycznego. Wybiera przykłady „gestów pożegnania” z poezji senilnej (Urszuli Kozioł, Joanny Kulmowej) i maladycznej (Jacka Łukasiewicza, Józefa Barana, Teresy Ferenc). Dyskurs traumatyczny charakteryzuje na podstawie wybranych utworów dotyczących pandemii (Zbigniewa Machaja, Aleksandra Wiernego i innych) oraz wojny na Ukrainie (Anety Kamińskiej, Marty Podgórnik). Z kolei w kontekście dyskursu posttraumatycznego autorka osadza temat rzezi wołyńskiej (podjęty między innymi przez Alicję Bykowską-Salczyńską).

The article's subject is the presence of discourses known from tradition, which in 21st-century poetry are connected with the heritage of literature through late modern poetry from the second half of the 20th century. The author argues that given the difficulties of integrating the panorama of the newest poetry, the only option left is to use the form of a "glance" at the main development trends. She describes the specificity of the "crowded" literary scene from a generational perspective, which is characterized by the "effect of reminiscence". In the works of various poets, she looks for evidence of the duration of two selected discourses: elegiac-ironic and traumatic. She selects examples of "gestures of farewell" from senile poetry (Urszula Kozioł, Joanna Kulmowa) and maladic poetry (Jacek Łukasiewicz, Józef Baran, Teresa Ferenc). Traumatic discourse is characterized based on selected works on the pandemic (by Zbigniew Machaj, Aleksander Wierny and others) and the war in Ukraine (by Aneta Kamińska, Marta Podgórnik). In turn, the author places the topic of the Volhynian massacre (taken up by Alicja Bykowska-Salczyńska, among others) in the context of posttraumatic discourse.