Szukając Oblicza. Droga Danuty Waberskiej do twórczości sakralnej

Abstract

Danuta Waberska, absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, dziś Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (absolutorium uzyskała w 1969 roku), jest autorką licznych obrazów religijnych i sakralnych. Można je dziś znaleźć w wielu (nie tylko poznańskich i nie tylko polskich) kościołach, muzeach, siedzibach wspólnot religijnych i domach prywatnych. Zanim w jej malarstwie ujawniły się treści o rodowodzie nadprzyrodzonym, artystka tworzy w nurcie Nowej Figuracji, dając wyraz typowemu dlań pesymizmowi egzystencjalnemu, dramatowi alienacji i pustki duchowej. Kolejne lata twórczości (przełom lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych) przynoszą ze sobą wzrost zainteresowania malarki problematyką duchową, a wraz z nią symboliką światła i geometrii. Uważna lektura mistyków, buddyzm zen, poezja symboliczna, psychologia głębi są istotnym źródłem inspiracji zarówno dla scen figuralnych, martwych natur, pejzaży, jak i kompozycji z pogranicza abstrakcji. Z czasem pojawiają się też pierwsze płótna inspirowane Biblią z serii Walka Jakuba z Aniołem oraz Znaki inicjujące podejmowany później kilkakrotnie motyw wędrówki Tobiasza i Anioła. Dokonujący się w świadomości artystki przełom duchowy (1985) sprawia, że poświęca ona swą twórczość służbie Kościołowi w dziedzinie sztuki sakralnej. Wśród obrazów o tematyce religijnej prym wiodą przedstawienia twarzy Chrystusa, Miłosierdzia Bożego, świętych i błogosławionych Kościoła zachodniego oraz wizerunki maryjne. Wysoki poziom kunsztu malarskiego, wyczuwany klimat głębokiej wiary, inwencja w zakresie ikonografii, całkowite oddanie twórczości religijnej, a także sugestywna wizja metafizycznego wymiaru życia ludzkiego czynią z Danuty Waberskiej ważną i godną uwagi postać w dziedzinie polskiej sztuki inspirowanej treścią wiary chrześcijańskiej. Jej imponujący liczebnie i ciągle powiększający się dorobek artystyczny wymaga wnikliwej pracy badawczej, która też, miejmy nadzieję, zostanie wkrótce podjęta.

Graduate of the School of Fine Arts in Poznań, Danuta Waberska has spent the vast majority of her professional life in the service of the Church, specializing in the field of sacred art. This work has taken up thirty years of her life. Today, her paintings can be found in many churches, museums, religious community centres, and private collections throughout Poland and abroad. Before supernatural themes first emerged in her paintings, the newly minted artist (who leaves the School of Fine Arts in Poznań in 1969) worked within the New Figuration movement, expressing typical moods of existential pessimism, the drama of alienation, and spiritual emptiness In subsequent years (at the turn of the 1970s and the 1980s), Waberska shows an increased interest in spiritual matters and the related symbolism of geometry and light. Readings in the mystics, Zen Buddhism, symbolic poetry, and depth psychology provide a mine of inspiration for her figural scenes, still-lifes, landscapes, and semi-abstract paintings. The first biblical paintings in the Jacob Wrestling with the Angel series appear, and Signs inaugurate the motif of Tobias and the Angel, later taken up on several more occasions. A spiritual breakthrough in 1985 pushes the artist to devote herself entirely to the service of the Church and sacred art. Her religious paintings primarily include depictions of the face of Christ, the Divine Mercy, the saints and the blessed of the Western Church, and Marian images. Waberska is remarkable for her artistic skill and innovative iconography, the aura of deep faith which emanates from her canvases, her complete devotion to religious art, and numerous evocative depictions of the metaphysical dimension of human life. All this makes her an important and noteworthy figure in the field of Polish Christian art. Her impressively large (and still growing) oeuvre calls for serious in-depth research, which, it should be hoped, will soon be undertaken