„Przeważnie rzeźbię z własnej wyobraźni”. Twórczość sakralna Janiny Reichert-Toth we Lwowie i Krakowie

Tekst stanowi prezentację biografii zapomnianej polskiej rzeźbiarki Janiny Reichert-Toth (1895–1986). Jedna z pierwszych studentek krakowskiej ASP, uczennica Konstantego Laszczki, w latach międzywojennych z sukcesem tworzyła we Lwowie portrety, dzieła sakralne i monumentalne rzeźby. Obiecująca kariera została przerwana przez wybuch wojny. Po repatriacji w 1946 roku do Krakowa, w nowych realiach politycznych i życiowych, artystka nie miała już możliwości odzyskać przedwojennej formy i artystycznego statusu.

This paper is a presentation of the biography of a forgotten Polish sculptor, Janina Reichert-Toth (1895–1986). One of the first female students of the Cracow Academy of Fine Arts, a student of Konstanty Laszczka, in the interwar years in Lviv she successfully created portraits, works of sacred art and monumental sculptures. Her promising career was interrupted by the outbreak of war. Following repatriation to Cracow in 1946, in the new realities of politics and life, she was no longer able to recover her pre-war status and artistic forms.