Prawo zatrzymania z perspektywy niemożliwości dalszego wykonania umowy kredytu waloryzowanego. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2023 r., sygn. II CSKP 1486/22

Wątpliwości rozstrzygnięte przez Sąd Najwyższy w analizowanym orzeczeniu powstały w związku ze stosowaniem przez pozwanego (bank) prawa zatrzymania w sprawach dotyczących kredytów denominowanych/indeksowanych do waluty obcej. Kwestia ta stała się przyczynkiem do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy prawo zatrzymania przysługuje stronie, która może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony. Niniejszy tekst opiera się na przedstawieniu orzecznictwa sądów niższej instancji, a w dalszej kolejności Sądu Najwyższego. Zasadniczo Autor wyraził aprobatę dla stanowiska zaprezentowanego przez Sąd Najwyższy, a dodatkowo odniósł się do innych argumentów wspierających tę tezę.

The doubts resolved by the Supreme Court in this ruling arose in connection with the defendant's (bank) application of the right of retention in cases involving loans denominated/indexed to foreign currency. This issue became a contribution to answering the question of whether the right of retention is vested in the party that can set off its claim against the claim of the other party. This text is based on the presentation of the decision of the lower courts and, further, the Supreme Court. In principle, the author expressed his approval of the position presented by the Supreme Court, and additionally referred to other arguments supporting the thesis.