Doświadczenie pandemii koronawirusa w słowach i obrazach

Abstract

Autorki analizują nowe słownictwo oficjalne i potoczne dotyczące pandemii, które wzbogaciło współczesną polszczyznę po roku 2020. Przedstawiają typologię grup semantycznych, podkreślają kreatywność słowotwórczą użytkowników języka, opisują rodzaje motywacji stojące za aktywnością językową nadawców. Pokazują, w jaki sposób nadawcy wykorzystują mechanizmy językowe i wizualne (na przykładzie memów), które pozwalają im nazwać nowe sytuacje, wyrazić emocje i uczucia, a także ocenić rzeczywiste wydarzenia. Prezentowany w artykule materiał, stanowiący zróżnicowane i reprezentatywne źródło informacji o badanym zjawisku, został wyekscerpowany z tekstów medialnych: prasowych, telewizyjnych oraz internetowych (m.in. e-prasa, fora, blogi, portale społecznościowe).

The authors analyze the New official and colloquial vocabulary related to the pandemic, which has enriched the contemporary Polish language after 2020. They present a typology of semantic groups, emphasize the word formation creativity of language users, describe the types of motivation behind the linguistic activity of broadcasters. They show how broadcasters use linguistic and visual mechanisms (on the example of memes) that allow them to name new situations, express emotions and feelings, and evaluate real events. The material presented in the article, which is a diverse and representative source of information about the studied phenomenon, has been excerpted from media texts: press, TV and Internet (e.g. e-press, forums, blogs, social networking sites).