Teoria najsłabszego ogniwa jako przykład próby wewnętrznego zróżnicowania kapitału ludzkiego

Abstract

Autor prezentuje teorię rozwoju gospodarczego M. Kremera opartą na niestandardowej funkcji produkcji typu „O-ring”. Prezentowany model opisuje procesy ekonomiczne zakładając, że każdy cykl produkcyjny złożony jest z wielu zadań, przy czym błąd w którymkolwiek może drastycznie zmniejszyć ostateczną wartość produktu. Teoria M. Kremera jest w pewnym sensie próbą wewnętrznego zróżnicowania kapitału ludzkiego. W większości modeli wzrostu gospodarczego kapitał ludzki nie posiada wewnętrznej struktury, a to oznacza, że przyjmuje się założenie o zastępowalności jednego wysoko wykwalifikowanego pracownika kilkoma posiadającymi w sumie ten sam kapitał ludzki. Model jest zgodny z wieloma faktami stylizowanymi związanymi z procesem rozwoju gospodarczego i rynkiem pracy. Używając teorii najsłabszego ogniwa można wyjaśnić ogromne różnice w dochodach pomiędzy krajami oraz przyczyny powstawania barier przepływu kapitału z krajów bogatych do biednych. Teoria Kremera podkreśla negatywny wpływ nierówności na rozwój gospodarczy. Zakładając sekwencyjną produkcję i możliwość wyboru technologii można pokazać, dlaczego pracownicy są lepiej opłacani w wymagających większych nakładów gałęziach przemysłu i dlaczego bogate kraje specjalizują się w produkcji bardziej złożonych wyrobów. Modelując zachowanie agentów, przy założeniu niepełnej informacji, teoria najsłabszego ogniwa dostarcza wyjaśnień dlaczego wiele osób decyduje się na migrację ze wsi do miasta oraz dlaczego na świecie występują miejsca specjalizujące się w produkcji określonych dóbr. Ostatnia część artykułu oparta została na danych empirycznych i pokazuje, że istnieje silna negatywna zależność pomiędzy PKB per capita a udziałem rolnictwa w PKB oraz że produkty wysokich technologii są eksportowane głównie przez bogate kraje. Z przedstawionej analizy wynika, że teoria Kremera jest zagadnieniem na tyle wartościowym dla nauki, że wskazana jest jej dalsza dogłębna analiza.

The author presents a brief overview of Michael Kremer’s “Oring” theory of economic development. The presented model uses a nonconventional production function describing processes subject to mistakes in any of several tasks. In a way the “O-ring” theory is an attempt at diversifying of the human capital as it does not allow the quantity to be substituted for quality. A single production process consists of many tasks, mistakes in which can dramatically reduce the product’s value. The model is consistent with many of stylized facts in development and labor economics. Using the “O-ring” production function it is possible to account for enormous income differences between countries, to show that inequality diminishes the overall performance of the whole economy or answer the question why capital does not flow from rich to poor economies. Assuming sequential production and the possibility of choosing technology, the presented model shows why workers are paid more in industries with high value inputs and why rich countries specialize in complicated products. When the level of quality is treated as a product of investment in human capital it is easy to illustrate why many people decide to leave villages and look for work in big cities or why we have a lot of places in the world that specialize in a particular branch of industry. The last part of the paper, using empirical evidence, suggests that there is a strong negative relation between GDP per capita and the share of agriculture in GDP and that high technology industry is more likely to appear in rich countries. The Kremer proposal of a different approach to the issue of production function and human capital seems to be a very intriguing question still waiting in-depth analysis.