dc.contributor.author	Łuczaj - Salej, Justyna
dc.date.accessioned	2021-12-07T13:46:11Z
dc.date.available	2021-12-07T13:46:11Z
dc.date.issued	2017
dc.description	The inspiration of my experimental film "The hole" was a figure of the writer Georges Perec. I had a vision when I looked at Perec's face on the picture. I saw two men in the hole. One is young boy and the other is much older. The younger one looks like Perec. He is dying. The older man is a thief and robs the dying one. After that he lives the hole and comes to the house of lonely woman. The woman is possibly the mother of the boy. She takes care of the thief instead of her son. Its possible that all is the imagination of dying boy. Georges Perec was the only son of Icek and Carla Peretz, Polish Jews who had emigrated to France in the 1920. His happy childhood was interrupted by the war. Perc's father died as a soldier and mother was arrested during the toss, and died in the concentration camp. His sudden orphanhood determinate his art. Many of his works deal with loss, absence, identity. "The hole" is a metaphor of his life. I decided to move Perec to Poland and leave vulnerable Jewish boy in the hole, with no food, no family, in the centre of polish winter during the war. The name Perec means "the hole" in Hebrew. There are three characters. Each of them has own poetic interpretation of the reality.	pl_PL.UTF-8
dc.description.abstract	Dziura to wieloznaczny poemat filmowy inspirowany twórczością i postacią George’sa Pereca. Wpisuje się w jeden z jego sposobów uprawiania sztuki tzw. Ludycznej. Ta kategoria określa utwory zrobione według jakiejś formalnej zasady, zawsze innej, jednak z góry określonej. Zasada ta, która pozornie jest ograniczeniem, faktycznie staje się motorem uwalniającym nowe możliwości i nieznane potencjały. Dziura składa się z trzech identycznych filmów połączonych w całość. Każdy z filmów oddaje głos innemu bohaterowi. Nieco zmienia się też muzyka, inaczej położone są akcenty. Kolejny monolog wewnętrzny ujawnia uczucia kolejnej postaci. Nie mamy tu jasno nakreślonej historii. Jest to raczej stan. W dziurze umiera chłopiec, znajduje go zbieg/morderca? który okrada umierającego. Ten sam człowiek zakrada się do domu kobiety czekającej na syna. Kobieta przyjmuje mordercę, karmi i otacza opieką. Zabiera mu buty i pali je w piecu. Mężczyzna rozważa zabicie kobiety. Jednak ten mężczyzna przychodzi tylko w jej śnie – to sugeruje monolog kobiety. Również całość może być majakiem umierającego chłopca. Każda z tych części pozwala na inną interpretację i na zbliżenie się do jednego z bohaterów. Jednak dopiero zobaczenie całości daje odczucie złożoności widzianej rzeczywistości. Film został zrealizowany na wystawę „Życie.Instrukcja” inspirowaną życiem i twórczością G. Pereca - Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki (04.02-23.04. 2017), kuratorka Jadwiga Sawicka.	pl_PL.UTF-8
dc.description.sponsorship	Zachęta Narodowa Galeria Sztuki	pl_PL.UTF-8
dc.identifier.uri	http://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/7134
dc.language.iso	pol	pl_PL.UTF-8
dc.subject	film eksperymentalny	pl_PL.UTF-8
dc.title	Dziura	pl_PL.UTF-8

Dziura

Pliki

Oryginalny pakiet

Pakiet licencji

Kolekcje