Chów zwierząt w gospodarstwach ekologicznych w aspekcie zrównoważonego rozwoju

Ładowanie...
Obrazek miniatury

Data

2016

Tytuł czasopisma

ISSN

Tytuł tomu

Wydawnictwo

Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie
Polskie Towarzystwo Gleboznawcze Oddział w Rzeszowie

Abstrakt

Celem badań było oszacowanie skali chowu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych w Polsce. Udział ekologicznych użytków rolnych w Polsce wzrósł z 2,07% w 2010 roku do 3,82% w 2014 roku. Liczba producentów ekologicznych po zakończonym okresie konwersji wynosiła na koniec 2014 roku, 21020 sztuk. Tylko 17,37% gospodarstw ekologicznych deklarowało utrzymywanie zwierząt gospodarskich. Różnice między województwami były znaczące; od 5,30% w lubuskim do 72,61% w małopolskim. Wśród producentów ekologicznych prowadzących chów zwierząt, najliczniejszą grupę stanowili utrzymujący krowy mleczne (9,1%) i bydło mięsne (6,8%) oraz kury nioski (10,30%) a najmniej liczną- utrzymujący kozy i konie. W przypadku produkcji mlecznej największe stada utrzymywali rolnicy ekologiczni na terenie woj. zachodniopomorskiego (20,6 sztuk).
The objective of the current paper was to estimate the scale of animal husbandry in ecological farms in Poland. The share of ecological farms increased from 2.7% in 2010 to 3.82% in 2014 in Poland. The number of organic producers reached 21020 farms after their conversion at the end of 2014. Only 17.37% of ecological farms confirmed their involvement of animal husbandry. Disparities between the provinces were significant, ranging from 5.3% in Lubuskie to 72.61% in Malopolskie. The largest group of livestock keepers from amongst the ecological producers was made up of those that kept dairy cattle (9.1%),followed by beef cattle (6.8%) and layers (10.3%), whilst the least were those keeping goats and hoses. The largest herds (20.6 individuals), in respect of dairy cattle, were kept by ecological farmers from Zachodniopomorskie.

Opis

Cytowanie

Polish Journal for Sustainable Development T. 20 (2016), s. 169–176