Polityka tworzenia reguł jako narzędzie walki z bezrobociem, ubóstwem i wykluczeniem

Abstract

Niniejszy artykuł stanowi próbę wskazania ewentualnych przyczyn niepowodzeń większości programów walki z bezrobociem, ubóstwem i wykluczeniem. Główną tezą jest stwierdzenie, iż polityka państwa w tych kwestiach, oparta jest na błędnych koncepcjach teoretycznych dotyczących rynku, jako mechanizmu alokacji, w szczególności zaś na założeniu iż polityka ta może mieć wpływ jedynie na łagodzenie skutków jego funkcjonowania. Tymczasem, mając świadomość faktu, że rynek nigdy nie działa w instytucjonalnej próżni oraz, że sam stanowi jedynie zespół instytucji, możemy kształtować reguły, w których toczy się gra rynkowa. Innymi słowy, podejście to czyni możliwym prowadzenie polityki tworzenia reguł.

The main idea of this article is to indicate some reasons of failure of the majority of programs aimed at fighting unemployment, poverty and exclusion. It is noticed that government policy is based on wrong theoretical concepts such as a market based allocation mechanism. The author claims that markets do not actually exist in a vacuum, devoid of institutional structure, thereby, it always builds institutions. For this reason, it is possible to create different combinations of institutions depending on place and time; in other words, it means that government policy can create rules of the market activities. Probably, it is more effective rather than the whole of these social programs which are concentrated only on redistribution of results of market game.