Kryzys konstytucyjny w Estonii w 2016 r.

Zgodnie z obowiązującym prawem prezydent Estonii jest wybierany pośrednio przez parlament, a w przypadku braku rozstrzygnięcia w trzech kolejnych turach głosowania – przez specjalnie powołane do tego celu kolegium elektorskie. W 2016 r. doszło w Estonii do bezprecedensowego kryzysu politycznego wynikającego z niemożności wyłonienia głowy państwa w trybie określonym w konstytucji. Wpływ na to miały zarówno czynniki natury ogólnej, związane z samym systemem wyborczym, jak i specyfika estońskiego życia politycznego w drugiej dekadzie XXI w. Wybory prezydenckie w 2016 r. okazały się skomplikowaną rozgrywką z udziałem głównych partii politycznych, dalece wykraczającą poza samą kwestię wyboru głowy państwa. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie genezy i przebiegu, a także bezpośrednich skutków wspomnianych wydarzeń, których finałem okazał się niespodziewany wybór Kersti Kaljulaid na urząd prezydenta Republiki.

By law, the president of modern Estonia is elected indirectly by parliament or, in the absence of a decision in three consecutive votes, by a specially appointed electoral college. In 2016, Estonia experienced an unprecedented political crisis resulting from the impossibility of appointing the head of state according to the procedure specified in the constitution. It was determined both by more general factors related to the electoral system itself, as well as the specificity of Estonia's political life in the second decade of the 21st century. The 2016 presidential election proved to be a complicated game involving major political parties, going well beyond simply appointing a new head of state. The purpose of this article is to discuss the origins, course and immediate effects of these events, culminating in the unexpected election of Kersti Kaljulaid to the office of President of the Republic.