Protopia jako narracja i praktyka innowacyjności miejskiej w czasach kryzysów

Abstract

Celem artykułu jest zaprezentowanie głównych założeń protopii, jako narracji i praktyki politycznej w skali miejskiej. Autor prezentuje argumenty wskazujące na potencjalną efektywność tej koncepcji wdrażania innowacji publicznych, od których dyfuzji zależy rozwiązanie nakładających się kryzysów miejskich, będących przejawem wyzwań globalnych. Zaproponowana interpretacja oparta jest na tzw. integralnej teorii polityki, ale odnosi się także do empirycznych przejawów zjawiska w realiach polskich.

The aim of the article is to present the main assumptions of protopia as a narrative and political practice on an urban scale. The author presents arguments pointing to the potential effectiveness of this concept of implementing public innovations, the diffusion of which determines the solution to overlapping urban crises, which are a manifestation of global challenges. The proposed interpretation is based on the integral theory of politics, but also refers to the empirical manifestations of the phenomenon in Polish reality.