The Art of Rhetoric in the American Presidential Campaigns in 2008, 2012, 2016

Różne formy systemów politycznych - od arystokratycznych po demokratyczne - polegają na słowie mówionym by przekonywać obywateli do wspierania swoich przywódców i ich stanowisk politycznych. Wraz z rozwojem społeczeństw demokratycznych wzrosła również zależność od perswazji, a przemówienia, jako instrument realizacji dyskursu politycznego, stały się głównym środkiem komunikacji z obywatelami. Niniejsza praca bada różnorodność figur retorycznych opartych na powtórzeniu w amerykańskim dyskursie kampanii prezydenckiej – stosunek pomiędzy ich liczbą w przemówieniach rywalizujących kandydatów w kampanii prezydenckiej a wynikiem wyborów. W oparciu o 30 przemówień należących do dwóch gatunków kampanii prezydenckiej, mianowicie przemówień kandydatów na konwencjach partyjnych, w czasie których oficjalnie przyjmowali oni nominację na prezydenta USA, oraz ujednoliconych pod względem treści i przekazu przemówienia szablonowych (ang. stump speeches) w czasie kampanii prezydenckich w latach 2008-2016, badanie miało na celu znalezienie dowodów na poparcie tezy, iż kandydaci na prezydenta, którzy włączyli więcej rodzajów retorycznych opartych na powtórzeniu do swoich przemówień i używali ich częściej niż ich oponenci, wygrali w głosowaniu powszechnym.

Various forms of political systems – from aristocratic to democratic – have relied on the spoken word in persuading citizens to support their leaders and their political stands. Along with the development of democratic societies, this reliance on persuasion has also increased and speeches, as an instrument for realizing political discourse, have been the main means of communication with the citizenry. The study investigates variety and occurrence of rhetorical figures of repetition in American presidential campaign discourse – the ratio of the figures in rival candidates’ speeches in a presidential campaign to election outcome. Employing 30 speeches belonging to two presidential campaign genres, namely nomination acceptance speeches as well as stump speeches from presidential campaigns spanning 2008-2016, the study aims to establish evidence that presidential candidates who incorporate more types of rhetorical figures of repetition into their speeches and use them more frequently than their opponents won popular vote.