Reakcja pszenicy zwyczajnej jarej na zróżnicowaną intensywność uprawy oraz wysiew odmian przewódkowych w terminie jesiennym

Dwa ścisłe doświadczenie polowe z pszenicą jarą zlokalizowano w Zakładzie Doświadczalnym Oceny Odmian w Skołoszowie (φ = 49°53´, λ = 22°44´, H = 230 m n.p.m.) w sezonach 2012/2013 - 2014/2015. Czynnikami pierwszego doświadczenia były: A - Poziom intensywności uprawy: średniointensywny - A1, intensywny - A2. B - Odmiany: Izera, Ostka Smolicka, Parabola, Struna, KWS Torridon, Tybalt, Arabella, Bombona, Kandela, Katoda, Łagwa, Monsun. Różnice w technologiach uprawy pomiędzy zastosowanymi poziomami agrotechniki dotyczyły poziomu nawożenia azotem, dokarmiania dolistnego oraz zróżnicowanej ochrony chemicznej łanu. W drugim jednoczynnikowym doświadczeniu, zbadano przydatność pięciu przewódkowych odmian pszenicy jarej (Izera, Ostka Smolicka, Parabola, Struna, Tybalt) do zasiewów późnojesiennych. Warunki pogodowe były zróżnicowane w latach badań i wpłynęły różnicująco na przebieg wegetacji roślin oraz zmodyfikowały szereg cech biometrycznych roślin a także wielkość i jakość plonu ziarna. Odmiany pszenicy jarej różniły się istotnie badanymi w doświadczeniu parametrami. Wysoko plonująca była odmiana KWS Torridon, zaś z odmian przewódkowych wysianych jesienią wysoko plonowała Parabola i Ostka Smolicka. Wyższy poziom intensywności uprawy (A2) w odniesieniu do poziomu niższego (A1) skutkował wydłużeniem okresu wegetacji roślin, mniejszym porażeniem przez choroby, zmiejszeniem wysokości roślin oraz ich wylegania, korzystniejszym wskaźnikiem SPAD, zwiększeniem obsady roślin na 1m2 oraz wzrostem plonu ziarna. Odmiany Ostka Smolicka i Łagwa wydały wysoki plon na obiektach z intensywnym poziomem technologii produkcji. Jakość ziarna pszenicy jarej z zasiewów wiosennych zależała głównie od roku badań lub odmiany, zaś w małym stopniu była zróżnicowana zastosowanymi poziomami intensywności uprawy. Odmiany pszenicy jarej z zasiewów jesiennych istotnie różniły się składem chemicznym ziarna a dodatkowo było to zmienne w latach badań.

Two strict field experiments with spring wheat were located at the Experimental Station for Cultivar Testing in Skołoszów (φ = 49°53´, λ = 22°44´, H = 230 m ASL) in the seasons 2012/2013 - 2014/2015. The factors of the first experiment were: A – the level of cultivation intensity: medium-intensive - A1, intensive - A2. B - Cultivars: Izera, Ostka Smolicka, Parabola, Struna, KWS Torridon, Tybalt, Arabella, Bombona, Kandela, Katoda, Łagwa, Monsun. Differences in cultivation technologies between the applied levels of agricultural techniques referred to the level of nitrogen fertilization, foliar fertilizer application and diversified chemical crop protection. In the other one-factorial experiment, the usefulness of five facultative spring wheat cultivars (Izera, Ostka Smolicka, Parabola, Struna, Tybalt) for late autumn sowing was tested. The weather conditions varied in the years of the study and had the differentiating effect on the course of the plant growth; they also modified a number of biometric characteristics of the plants, as well as the quantity and quality of grain yield. The spring wheat cultivars differed significantly in the parameters tested in the experiment. The cultivar KWS Torridon was characterized by high yields, and of the facultative cultivars sown in autumn, Parabola and Ostka Smolicka gave high yields. The higher level of cultivation intensity (A2), in comparison to the lower one (A1), resulted in prolongation of the plant growth period, a lower occurrence of diseases, a reduction in the plant height and lodging, a more favourable SPAD index, an increase in the plant density per 1m2 and an increase in the grain yield. The cultivars Ostka Smolicka and Łagwa gave high yields on the treatments with the intensive level of production technology. The grain quality of spring wheat from the spring sowings depended mainly on the year of the study or on the cultivar used, whereas it was diversified to a small extent by the applied levels of cultivation intensity. Spring wheat cultivars from the autumn sowings differed significantly in the chemical composition of grain, and in addition, this was varied in the years of the study.