Postawa indonezyjskich studentów wobec zbrodni przeciwko ludzkości, popełnionych w latach 1965–1966 w Indonezji

Zbrodnie przeciwko ludzkości zostały popełnione podczas rządów Suharto w Indonezji w latach 1965–1966. Pomimo zgromadzenia ogromnej ilości dowodów i potwierdzenia popełnienia takich zbrodni m.in. przez specjalnie powołany w tym celu Międzynarodowy Trybunał Ludowy z 1965 roku, rządzący konsekwentnie odmawiali podjęcia działań w celu wyjaśnienia tych zbrodni, osądzenia i ukarania winnych oraz zapewnienia zadośćuczynienia i/lub odszkodowania ofiarom i/lub członkom ich rodzin. Do dziś rządzący nigdy oficjalnie nie przyznali, że takie zbrodnie w ogóle miały miejsce, a tym samym nie przeprosili za ich popełnienie. Celem tego artykułu jest przedstawienie historii zbrodni przeciwko ludzkości z lat 1965–1966 w Indonezji oraz tego, jak ocaleni, obrońcy praw człowieka, naukowcy i artyści walczą o sprawiedliwość, a także pokazanie perspektywy młodych ludzi.

Crimes against humanity were committed during Suharto's 1965/66 rule in Indonesia. Despite amassing a great deal of evidence and confirming the commission of such crimes by, inter alia, the 1965 International People's Tribunal specially established for this purpose, the rulers have consistently refused to take action to explain these crimes, to try and punish those responsible, and to provide reparation and/or compensation to the victims and/or their family members. To this day, officials have never officially acknowledged that such crimes took place at all, and thus have not apologized for committing them. The purpose of this article is to present the history of the 1965/66 crimes against humanity in Indonesia and how survivors, human rights defenders, academics and artists are fighting for justice, as well as to show the perspective of young people.