Artykuł stanowi analizę tematyczno-formalną wydanej w 2018 roku autobiografii Kiry Banasińskiej (1899-2002) – artystki, ale też, m.in., działaczki PCK oraz Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie na rzecz polskich uchodźców w Indiach. Wyłania obraz biografii z wielką historią i polityką w tle, udatnie łączącej życie prywatne i publiczne. Rysuje sposoby syntezy minionych doświadczeń, akcentuje – konstytutywną dla charakteru tej wspomnieniowej narracji – afirmatywną wobec życia postawę autorki.

The article is a thematic and formal analysis of the autobiography of Kira Banasińska (1899-2002) published in 2018 - an artist, but also, among others, an activist of the Polish Red Cross and the Ministry of Labor and Social Welfare of the Government of the Republic of Poland in Exile for Polish refugees in India. What emerges is a picture of a biography with great history and politics in the background, successfully combining private and public life. She draws ways of synthesizing past experiences, and emphasizes the author's affirmative attitude towards life, which is constitutive of the nature of this memoir narrative.