Materiały z epoki brązu i żelaza ze stanowiska Tarnobrzeg 5

Poster z XXXII rzeszowskiej konferencji Na stanowisku Tarnobrzeg 5 w roku 1992 badania archeologiczne przeprowadzili Jan Gurba i Marek Florek odkrywając materiały osadowe TKŁ i KT, oraz nieliczne fragmenty naczyń KPR pochodzące być może z cmentarzyska. Materiały KT nie były zbyt liczne i reprezentacyjne (186 fragmentów ceramiki) stąd nie dawały podstaw pod datowanie. Niewątpliwie najciekawszy był brązowy sierpik z guzkiem odnoszący się do III i IV okresu epoki. Warta odnotowania jest także niewielka dwuścienna siekierka z krzemienia święciechowskiego. Prócz tego z czterech obiektów które można łączyć z KT dwa prawdopodobnie miały mieszkalny charakter. Liczniejsze i bardziej reprezentacyjne były materiały TKŁ (350 fragmentów i 8 w dużym stopniu zachowanych naczyń), które niemal w całości można odnosić do jej III fazy rozwoju. Pod względem form najliczniejsze były garnki jajowate z otworkami pod krawędzią wylewu, dołkami palcowymi oraz plastycznymi listwami. Ciekawą formą była misa na pustej nóżce. Zarówno garnki jajowate jak i misa na pustej nóżce mogły dokumentować wschodnie oddziaływania kulturowe. Warto też zwrócić uwagę na dwie fragmentarycznie zachowane wazy, które jak się wydaje można datować na przełom II i III fazy wyznaczały by więc one najstarsze materiały. Mieliśmy tu także brązowe oraz żelazne szczypczyki, które mogłyby dokumentować rozpowszechnianie się żelaza. Na stanowisku tym odkryto także niewielki brązowy skręcik z jednym końcem zaostrzonym drugim zwiniętym w spiralną tarczkę. Wreszcie warto wspomnieć o 4 obiektach TKŁ które wszystkie stanowiły jamy zasobowe co pozwala przyjąć, iż rozpoznano część tej osady o gospodarczym przeznaczeniu. Materiały KPR jak wspomniano nie prezentują się specjalnie bogato mamy zaledwie 9 fragmentów ceramiki oraz trzy naczynia zachowane w nieco większym stopniu. Nie daje to podstaw pod szersze analizy niemniej w świetle obecności szczątków kostnych oraz informacji o wykopywaniu tutaj przed rokiem 1961 urn wydaje się, iż zabytki te można próbować łączyć z cmentarzyskiem KPR.