The paper deals with the role of culture in the modernization of American agricultural policy. The role was neglected and underestimated for most of the 20th century. At the same time agriculture became an industry of food production with strong emphasis placed on increase in production efficiency and profit maximization. This had profound consequences for the quality of food, life of rural communities and the environment problems. Furthermore, growing dissatisfaction with numerous shortcomings of the policy of compensation and support for agricultural prices and farmers income necessitated search for a new more effective policy model. Construction of a new agricultural paradigm took advantage of the scientific and theoretical developments of the last two decades of the 20th century. In this way culture became an important aspect of sustainable agricultural modernization. Most typical examples of such policies were agricultural stewardship, revitalization of rural areas, cultural landscape and historic barn preservation. All these programs play important part in bringing economic revival to rural areas and all cultural production can potentially win competitive advantage of these areas over other in the market game.

Artykuł omawia kwestię roli, jaką pełni kultura w procesie modernizacji amerykańskiej polityki rolnej. Przez większą część XX wieku rola ta była całkowicie pomijana. W międzyczasie rolnictwo amerykańskie przekształciło się w rolnictwo przemysłowe, nastawione głównie na wzrost wydajności i maksymalizację zysku, co bardzo niekorzystnie odbiło się na jakości pożywienia, społeczności wiejskich i środowiska naturalnego. Wzrastające społeczne niezadowolenie oraz coraz wyraźniejsze przesłanki świadczące o nieskuteczności polityki industrialnej w rolnictwie wymusiło zmianę modelu polityki na opartą na rozwoju zrównoważonym. W tak przyjętym paradygmacie rozwoju rolnictwa kultura stała się ważnym jej elementem. Typowymi przykładami programów, które wykorzystują tzw. produkcję kulturową są programy: zarządzania ziemią, rewitalizacja terenów wiejskich, ochrona krajobrazów kulturowych i ochrona lokalnych stodół. Wszystkie te programy mają na celu uaktywnienie potencjału gospodarczego na terenach wiejskich, a poprzez produkcję produktów kulturowych mają zdobyć przewagę konkurencyjną nad pozostałymi aktorami gry rynkowej.