Na podstawie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego szpital psychiatryczny może dokonać w określonych przypadkach przyjęcia pacjenta bez jego zgody. W uzasadnionych sytuacjach może być zastosowany nawet przymus bezpośredni w celu dokonania tego przyjęcia. W moim przekonaniu kompetencję tę należy traktować jako wykonywanie władzy publicznej przez szpital psychiatryczny, ponieważ w sposób jednostronnie władczy określa on prawa i obowiązki takiego pacjenta. W konsekwencji za ewentualne szkody wyrządzone poprzez to przyjęcie powinien ponosić odpowiedzialność na podstawie art. 417 k.c. albo art. 4172 k.c. Nie ma bowiem żadnych podstaw, aby tak głęboką ingerencję w podstawowe prawa człowieka nie kwalifikować jako wykonywania władzy publicznej.

Under the Mental Health Act, a psychiatric hospital may, in certain cases, admission a patient without his consent. In justified situations, even direct coercion may be applied to make this admission. In my opinion, this competence should be treated as the exercise of public authority by a psychiatric hospital, because in a one-sided ruling manner it defines the rights and obligations of such a patient. Consequently, for any damage caused by this acceptance should be liable under Art. 417 k.c. or art. 4172 k.c. There is no basis for such a deep interference in basic human rights that does not qualify as the exercise of public authority.