UR Journal of Humanities and Social Sciences nr 3(4)/2017
URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/3419
Przeglądaj
Ostatnio nadesłane materiały
Pozycja Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Aby Polska rosła w siłę, a ludzie żyli dostatniej… PRL w latach 1970–1975”, Rzeszów–Łańcut, 7–9 czerwca 2017 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Bukała, MarcinPozycja II Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Naruszenia praw człowieka we współczesnym świecie”, Rzeszów, 2 czerwca 2017 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Malczyńska-Biały, MiraPozycja Sesja nubiologiczna „Chrześcijanie Nilu i Sahary. Polskie badania archeologiczne średniowiecznego dziedzictwa Sudanu", Rzeszów, 31 maja 2017 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Dzik, MichałPozycja Sprawozdanie z 4 edycji Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Społeczne i etyczne wymiary przemian”, Rzeszów, 5 maja 2017 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Kinal, JarosławPozycja Sprawozdanie z debaty „Polska – Ukraina: wspólnie w Europie”, Rzeszów, 24 maja 2017 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Wicherek, DamianPozycja Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Kulturotwórcza rola samorządu terytorialnego”, Kolbuszowa, 18–19 maja 2017 r.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Lenart, ZbigniewPozycja „Ekologiczne postrzeganie świata”, red. Leszek Gawor, Artur Górak, Jacek Lejman, „Wschodni Rocznik Humanistyczny”, t. XI: Ekologiczne postrzeganie świata, Towarzystwo Nauki i Kultury „Libra”, Lublin – Radzyń Podlaski 2015, ss. 374(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Kutyła, DamianPozycja Wilhelm Gorecki, „Rozwój przemysłu na Górnym Śląsku w XVIII i XIX wieku na przykładzie Huty Florian”, Silesia Progress, Kotórz Mały 2016, ss. 208(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Majcher-Ociesa, EdytaPozycja Bibliografia publikacji pracowników Wydziału Socjologiczno-Historycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego za rok 2016(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Flisak, KatarzynaPozycja On the right to peaceful assembly as a guarantee of freedom of expression: some reflections on Ukrainian law and practice(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Yarmol, LiliyaThe article discusses theoretical issues of a general character concerning the freedom of expression and right to peaceful assembly. The functional relations between both freedoms, in particular, the protective function of the freedom of peaceful assemblies with regard to the collective exercise of freedom of expression, are examined. Furthermore, the author evaluates Ukrainian regulations and judicial practice with regard to the discussed freedoms in light of international standards. The article culminates with some proposals for amendments to Ukrainian law aimed at introducing mechanisms that would ensure more effective protection of the discussed freedoms. It is especially problematic that there are no statutory provisions that would specify limitation clauses of the freedom of assembly as enshrined in Article 39 para. 2 of the Constitution of Ukraine, and that would regulate procedural aspects related to the enjoyment of that freedom, in particular the issue of prior notification of the intent to hold an assembly. The absence of the said provisions created a lacuna, which prompted some courts to apply laws dating back to the times of the former USSR. This resulted in the unconstitutional endorsement of the requirement to obtain a prior permit to hold a peaceful assembly imposed by administrative authorities. Furthermore, the absence of specific provisions on freedom of assembly resulted in many arbitrary administrative decisions establishing a ban on exercising civic freedoms that constitute the pillars of a democratic society. On the other hand, the examination of statistical data concerning the courts decisions issued in recent years shows that there is an increase in the efficiency of judicial protection of constitutional freedoms, which should reflect itself in the future practice of public administration.Pozycja Niektóre sprzeczności neoliberalnej polityki mieszkaniowej – mechanizmy globalne i Polska(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Cesarski, MaciejNeoliberalna polityka mieszkaniowa daje nadwyżki mieszkań w stosunku do efektywnego popytu, pozwala traktować puste mieszkania jako środek tezauryzacji itp. Polityka ta nie likwiduje przy tym niechcianego niesamodzielnego zamieszkiwania części gospodarstw domowych, eksmisji, bezdomności itp. Powoduje natomiast ekonomicznie wymierne oraz niewymierne lub mało wymierne koszty społeczne i przyrodniczo-ekologiczne. Celem artykułu jest uwydatnienie niektórych sprzeczności i kontrowersji neoliberalnej polityki mieszkaniowej. Rozpatrywane sprzeczności i kontrowersje dotyczą generalnej fikcji rynku mieszkaniowego polegającej na pozornej obfitości zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, która jest szkodliwa w długim okresie dla gospodarowania społecznego, a tym samym dla zrównoważonego rozwoju zamieszkiwania człowieka. Pochodną tego kwestią jest tendencja do pogarszania się wiarygodności statystyki mieszkaniowej i ludnościowej, co gmatwa ocenę społecznych efektów polityki mieszkaniowej i ukrywa jej mankamenty. Na tym tle rozpatrywane są również konkretne kontrowersje i paradoksy polityki mieszkaniowej w Polsce po 1989 r., korespondujące ze sprzecznościami neoliberalnej polityki mieszkaniowej o zasięgu globalnym, właściwej cywilizacji zachodniej. Niektóre kontrowersje i paradoksy przejawiające się w Polsce wpisują się przy tym w ogólny mechanizm kryzysowych zmian w tym zakresie. Taki przekaz artykułu ma także uzasadnić konieczność poszukiwań sposobów naprawy i przekształceń rozwoju cywilizacji zachodniej jako szansy rzeczywistego gospodarowania społecznego w powszechnym wymiarze – szansy, której wykorzystanie zależy od skoncentrowania się na równoważeniu rozwoju przestrzeni zamieszkanej oraz całej przestrzeni zamieszkiwania człowieka poprzez przekształcenia w kierunku większego urzeczywistniania trwałego rozwoju.Pozycja Rola muzeów w budowie konkurencyjności samorządów lokalnych województwa podkarpackiego(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Porczyński, DominikW toku globalizacji dokonuje się transmisja symboli między polami społecznymi ukierunkowana przez stosunki dominacji i podległości występujące między różnymi ośrodkami. Aktorzy pól lokalnych, włączając się w procesy globalne, dostosowują się do zasad wyznaczanych przez polityki organizacji ponadnarodowych oraz państw, w ramach których funkcjonują. Zmiany gospodarcze zmuszają samorządy do konkurowania o środki zapewniające funkcjonowanie, a wzrost znaczenia usług i zmniejszanie roli przemysłu wymagają od lokalnych władz poszukiwania nowych źródeł finansowania rozwoju regionów. Coraz większa mobilność, będąca jednym z rezultatów globalizacji, łączy się z popularyzacją turystyki, więc jednostki terytorialne na ten właśnie obszar ukierunkowują strategie pozyskiwania środków. Towarzyszy temu profesjonalizacja działań promocyjnych, wizerunkowych i marketingowych. Władze lokalne, uwzględniając istnienie grup zainteresowanych dziedzictwem kulturowym, wchodzą na arenę marketingu terytorialnego, konkurują z innymi ośrodkami w celu zwrócenia uwagi turystów na swoją ofertę. W trakcie tego procesu dochodzi do utowarowienia dóbr kultury występujących na terenie gmin, powiatów i województw. Muzea stanowią jeden z elementów omawianych działań, stając się w zależności od sytuacji ich przedmiotem lub podmiotem. Jako zasoby mogą być traktowane kompleksowo lub wybiórczo. W pierwszym przypadku stanowią gotowy produkt, zaś w drugim samorząd może brać pod uwagę różne komponenty muzeum, od walorów architektonicznych siedzib po wiedzę i umiejętności pracowników. W artykule wyodrębniam te elementy i analizuję je jako komponenty ról muzeów uczestniczących w działaniach jednostek terytorialnych ukierunkowanych na budowanie przewagi konkurencyjnej.Pozycja Tworzenie lokalnych struktur wojskowych jako brytyjski mechanizm kontroli nad państwami regionu Zatoki Perskiej w latach 60. XX w.(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Mroczkowski, KrzysztofWieloletnie relacje państw leżących na wschodnim wybrzeżu Półwyspu Arabskiego z Wielką Brytanią są jednym z najbardziej pouczających przykładów nieoczywistej penetracji politycznej w funkcjonującym na Bliskim Wschodzie archaicznym układzie państwowym. Umiejętnie prowadzona kontrola szejkanatów wchodzących w skład Omanu Traktatowego oraz sułtanatu Omanu i Muskatu wykraczała całkowicie poza formalne imperialne formy obecności Zjednoczonego Królestwa w układzie międzynarodowych potęg na Bliskim Wschodzie. Wielka Brytania wykorzystywała przy tym implikacje lokalnych antagonizmów, z uwzględnieniem m.in. ambicji lokalnych władców, w efekcie wiążąc ich specyficznym układem, z wykorzystaniem wspólnej jednostki wojskowej Trucial Oman Scouts jako sposobu wywierania nacisku.Pozycja Główne kierunki polityki państwa wobec funduszy ubezpieczeń społecznych w II Rzeczypospolitej(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Chylak, KarolW II Rzeczypospolitej dość wyraźnie objawiła się dążność do wykorzystania funduszy ubezpieczeń społecznych w polityce gospodarczej. Zasady finansowania systemów ubezpieczeń o charakterze długoterminowym sprzyjały prowadzeniu takiej polityki. Z biegiem lat władze skonstruowały instrumentarium, za pomocą którego wpływały na sposoby i kierunki alokacji funduszy ubezpieczeń społecznych, dążąc do przejęcia kontroli nad tymi funduszami i przekształcenia ich w jeden z istotniejszych rezerwuarów kapitału inwestycyjnego w polityce gospodarczej. Wykorzystywano do tego banki państwowe, poprzez które uwalniano kapitały zapasowe niejako zamrożone w ubezpieczeniach społecznych. Środki te z roku na rok nabierały coraz większego znaczenia w polityce inwestycyjnej kolejnych rządów II Rzeczypospolitej. Fundusze były znaczące, zwłaszcza po wprowadzeniu ubezpieczenia pracowników umysłowych, a następnie emerytalnego robotników. Po pozytywnej ocenie realizacji pierwszych programów inwestycyjnych z funduszy ubezpieczeń społecznych na przełomie lat 20. i 30. XX w. w następnych latach zdecydowano o większym ich zaangażowaniu. Kwestia ta miała niebagatelne znaczenie podczas wprowadzania reformy ubezpieczeń społecznych w 1933 r. Wyraźnie bowiem wskazano, że część funduszy ubezpieczeń społecznych o charakterze długoterminowym zostanie włączona do zasobów kapitału wykorzystywanego przez państwo.Pozycja Wpływ przemian kapitalistycznych na strukturę społeczną mieszkańców Pińczowa w latach 1870–1939(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Staszewska, JustynaRozpatrując transformację społeczno-zawodową mieszkańców Pińczowa, która dokonywała się w latach 1870–1939 pod wpływem przemian kapitalistycznych, należy zwrócić uwagę na intensyfikację bodźców polityczno-gospodarczych. Momentem przełomowym było zapoczątkowanie w 1864 r. procesu uwłaszczania chłopów, co wiązało się z zerwaniem z dotychczasowym ładem społecznym. Uwolnienie miast spod zarządu właścicieli i przekazanie ich w ręce władzy municypalnej zakończyło ekonomiczne uzależnienie od szlachty (późniejszego ziemiaństwa). Pozostałości gospodarki feudalnej ustąpiły nowym zasadom – kapitalistycznym. Przykład Pińczowa to obraz tworzenia się społeczeństwa kapitalistycznego w realiach drobnomieszczańskich. Ewoluowała przede wszystkim liczba ludności, której wahania wiązały się z kryzysami wojennym (I wojna światowa) oraz ekonomicznymi (m.in. wielki kryzys gospodarczy, klęski nieurodzaju). Na skutek tych zawirowań zmieniał się również profil demograficzny mieszkańców Pińczowa. Jego społeczność z dynamicznie rozwijającej się w XIX w. przekształciła się w starzejącą w okresie międzywojennym. Kapitalizm był jednak najbardziej widoczny w strukturze zawodowej mieszczan. Zanikały warstwy oraz zawody, które nie nadążały za postępem gospodarczym. Masowa, fabryczna produkcja tanich wyrobów i ich wprowadzenie na rynek regionalny zagrażały miejscowemu rękodzielnictwu. W administracyjno-usługowym Pińczowie dominowała grupa urzędników, kupców oraz rzemieślników, którzy w zmieniających się realiach ekonomicznych byli zmuszeni dostosowywać wiedzę, umiejętności, asortyment do potrzeb lokalnej społeczności. Dyktat tradycji w cechach rzemieślniczych zaczął ustępować kalkulacji ekonomicznej, która wymagała szybkiego kształcenia specjalistów.