Przeglądanie według Temat "mental illness"

Aktualnie wyświetlane 1 - 5 z 5

Bo jak żyć i nie mówić. Fenomen izolacji społecznej i komunikacyjnej w powieści „Kamień na kamieniu” Wiesława Myśliwskiego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Kominek, Andrzej
One of the protagonists of the novel “Stone Upon Stone” by Wiesław Myśliwski is Michał Pietruszka. After the dramatic end of his career, Michał returns to the village where he once lived. He becomes nobody due to a mental illness and the loss of social position. He stops talking and communicating with the outside world. The article aims to show that language helps to merge the human self. Besides language, man is nobody and does not exist.
Glosa do Postanowienia Sądu Najwyższego, sygn. akt III CSK 318/07
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017-12) Lisowska, Anna
Niniejsza publikacja stanowi komentarz do orzeczenia Sądu Najwyższego wydanego w sprawie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego pacjentki ubezwłasnowolnionej całkowicie, chorej na schizofrenię, bez jej zgody. Na podstawie analizy przytoczonego przypadku rozważano okoliczności uzasadniające przymusowe leczenie jednostki z uwagi na jej dobro. Ponadto w nawiązaniu do przytoczonego stanu faktycznego omówiono regulacje normatywne zawarte w art. 22 i 29 Ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. - o ochronie zdrowia psychicznego ( Dz. U. 1994 Nr 111 poz. 535 ze zm.).
Gwarancje praw pacjenta z zaburzeniami psychicznymi do samostanowienia oraz poszanowania godności i intymności na tle wybranych zagadnień
(Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018-09) Sztandera, Filina
W artykule autorka podejmuje tematykę gwarancji poszanowania praw pacjenta z zaburzeniami psychicznymi do samostanowienia oraz do poszanowania godności i intymności. Analiza dogmatyczno-prawna została poczyniona na tle takich zagadnień jak: przyjęcie do szpitala psychiatrycznego za zgodą, przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody w trybie wnioskowym oraz nagłym, wypisanie ze szpitala psychiatrycznego czy stosowanie środków przymusu bezpośredniego przez personel medyczny. Artykuł zawiera postulaty de lege ferenda w zakresie stosowania środków przymusu bezpośredniego wobec pacjentów z zaburzeniami psychicznymi.
Opieka nad osobą chorą psychicznie w biografii opiekuna rodzinnego w Polsce i na Ukrainie
(Uniwersytet Rzeszowski, 2023-11-16) Drozd, Iryna
Zdrowie i choroba stanowią konstytutywną podstawę społecznego funkcjonowanie jednostek, grup i zbiorowości. Zakłócenia w stanie zdrowia doprowadzają do dysfunkcjonalności, dyskomfortu, odczuwania bólu, doświadczania wykluczenia na poziomie codziennego życia przeciętnego obywatela. Choroba jest pojęciem przeciwstawnym zdrowiu. Droga powrotu do zdrowia może być szybka i bezproblemowa, jednak w wielu sytuacjach proces zdrowienia trwa długo lub nie kończy się wcale, gdyż choroba może przejść w stan chroniczny/przewlekły, powodować niepełnosprawność w różnych sferach życia i rozwijać się, prowadząc w ostateczności do śmierci. Choroby psychiczne należą do chorób przewlekłych o różnym natężeniu, przebiegu i trudnym do przewidzenia skutku. Są one źródłem naznaczenia i stygmatyzacji społecznej, sprzyjają dystansowi społecznemu. Są powodem do wstydu i zażenowania, powodują większe wykluczenie społeczne niż inne zaburzenia, uniemożliwiając osobom chorującym codzienne funkcjonowanie i realizację wybranych celów życiowych. Problematyka osób z zaburzeniami psychicznymi stanowi przedmiot badań nie tylko przedstawicieli nauk medycznych, ale także społecznych. Zainteresowanie tym zagadnieniem wynika ze złożoności problematyki ochrony zdrowia psychicznego, która nie może być postrzegana jedynie w kategoriach medycznych, ale znacznie szerzej – jako kwestia o ogromnym znaczeniu społecznym, wymagająca umiejętnej interwencji ustawodawczej i skoordynowanych działań organów administracji publicznej, instytucji i organizacji rządowych i pozarządowych zajmujących się problematyką ochrony prawnej i faktycznej opieki nad osobami z zaburzeniami i chorymi psychicznie. W badaniach wykorzystano metodę biograficzną, która w różnych odmianach i w urozmaicony sposób odwoływała się zawsze do subiektywnej perspektywy osób badanych, czyniąc ich własny punkt widzenia koniecznym punktem wyjścia do konstruowania uogólnień teoretycznych. W badaniach wzięło udział 49 opiekunów rodzinnych pochodzących z województwa podkarpackiego (Polska) i obwodu chmielnickiego (Ukraina). Wybrany schemat metodologiczno-analityczny pozwolił na rozpoznanie świata społecznego opiekunów rodzinnych oraz porównanie jednostkowych losów badanych pochodzących z dwóch sąsiadujących ze sobą państw. Przedstawione wnioski z badań nie wyczerpują tematu, lecz mogą być przyczynkiem do dalszych eksploracji tego zagadnienia. Mogą też służyć pomocą w opracowaniu skuteczniejszych form pomocy i wsparcia dla opiekunów rodzinnych sprawujących opiekę nad psychicznie chorującymi bliskimi osobami i ich podopiecznych.
Przemoc wobec seniorów we współczesnej rodzinie – wybrane aspekty (komunikat z badań)
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Markowska-Gos, Ewa
Żyjemy w specyficznych czasach epoki ponowoczesnej charakteryzującej się z perspektywy jednostki pośpiechem i życiem chwilą z naciskiem na doznawanie chwilowych przyjemności, konsumpcjonizmem, przekładającym się na interakcje i stosunki międzyludzkie (przedmiotowe podejście do drugiego człowieka zgodnie z regułą maksymalnej użyteczności). Oba powyżej wzmiankowane aspekty wskazują, iż kategoria ludzi starych stanowi swoisty problem, tak dla państwa, jak też dla społeczeństwa, co znajduje odzwierciedlenie w rodzinie, a czego dobitnym wykładnikiem jest przemoc stosowana przez najbliższych względem seniorów. Analiza wyników przeprowadzonych badań umożliwia wyprowadzenie następujących wniosków w obszarze przemocy domowej względem osób w jesieni życia: – zjawisko to nie jest zróżnicowane w kontekście doświadczanych przez seniorów jego form (pomijając kontekst seksualny) – przemoc fizyczna doświadczana jest zarówno przez kobiety, jak też mężczyzn, zaś seniorzy częściej niż seniorki doznają przemocy psychicznej i ekonomicznej (przy czym istnienie tej ostatniej nie jest uwarunkowane statusem materialnym); – częściej dotyczy ona mieszkańców wsi i osób funkcjonujących w rodzinach wielopokoleniowych, co wydaje się być zrozumiałe; – jej sprawcy – to najczęściej syn, w drugiej kolejności małżonek, małżonka (partner /partnerka). Warto zaznaczyć, iż seniorzy przejawiają aktywność w przeciwdziałaniu zachowaniom względem własnej osoby charakterystycznym dla omawianego zjawiska – zwracają się o pomoc nie tylko do osób najbliższych z rodziny, ale również do fachowców (policja, pracownik miejskiego ośrodka pomocy społecznej itp.), przy czym częściej dotyczy to mieszkańców miast niż wsi; seniorów ze średnim wykształceniem niż podstawowym i zasadniczym zawodowym. Rozwiązań tego problemu należy upatrywać nie tylko na gruncie regulacji prawnych bądź też funkcjonowania konkretnych instytucji (policja, miejski ośrodek pomocy społecznej itp.) czy organizacji pozarządowych (Niebieska Linia), ale również w edukacji i wychowaniu młodego pokolenia do starości celem implementacji przez nie, iż potencjalnie każdy z nas doświadczy starości.