Przeglądanie według Temat "economic crime"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Przestępczość gospodarcza – czy można ją ograniczyć?
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kubiczek, Agata
Skąd bierze się przestępczość gospodarcza? Odpowiedź na to pytanie jest prosta – z gospodarowania. Artykuł ten jest żywą ilustracją tej obserwacji. Przestępcy gospodarczy, podobnie jak przedsiębiorcy, też gospodarują. Czynią to „na swoim” lub „na cudzym”, świadczą pracę lub dostarczają usług, sprawują urzędy. Działalność przestępcza jest z reguły marginesem ich zwykłej, zawodowej aktywności. Kieruje nimi – może bardziej niż innymi uczestnikami rynku – dążenie do maksymalizacji zysku. Oni też chcą wygrać z konkurencją, więcej sprzedać, zmniejszyć koszty, pomnożyć swój stan posiadania. Gospodarka nieformalna ma wiele twarzy. Występuje ona we wszystkich krajach. Granice państwowe nie są przeszkodą dla nieformalnej gospodarki, która często przekształca się w działalność kryminalną. Istnienie przestępczości gospodarczej jest niebezpieczne dla gospodarki, ponieważ zmniejsza oficjalne zasoby środków produkcji, osłabia efektywność gospodarki, zmniejsza zaufanie społeczeństwa do państwa, a także zwiększa wydatki ponoszone z budżetu państwa m.in. na policję, na programy socjalne. Aby nieformalne rynki mogły egzystować, musi istnieć odpowiedni klimat, na który składa się ogólna sytuacja społeczno-ekonomiczna danego państwa, normy prawne itd. W tej pracy postawiono tezę, że państwo jest największym kreatorem nieformalnych rynków. W walce z przejawami przestępczości gospodarczej należy zmierzać do pozyskania tzw. szerokich rzesz społeczeństwa. Ważne wydaje się tworzenie i współpraca społecznych stowarzyszeń jednej i drugiej strony (np. konsumenckich i podmiotów gospodarujących w poszczególnych branżach). Mogą one przyczyniać się do tworzenia etycznych wzorców prawa, a tym samym przyczynić się do uzyskania jego skuteczności w działaniu.
Przestępstwo oszustwa gospodarczego z art. 297 k.k. zagrożeniem bezpieczeństwa obrotu gospodarczego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Kamuda, Dorota
Prezentowany artykuł poświęcony jest problematyce przestępstwa oszustwa gospodarczego z art. 297 k.k. w kontekście zagrożenia bezpieczeństwa obrotu gospodarczego przez zachowania polegające na przedkładaniu podrobionego, przerobionego, poświadczającego nieprawdę albo nierzetelnego dokumentu lub nierzetelnego pisemnego oświadczenia w celu uzyskania świadczenia wskazanego w tym przepisie od m.in. banku czy też organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi. Bezpieczeństwo obrotu gospodarczego jest czynnikiem istotnym z punktu widzenia stabilności gospodarczej i stanowi wyznacznik polityki ekonomicznej państwa. W celu prawidłowej analizy i omówienia znamion przestępstwa z art. 297 k.k. konieczne jest uprzednie zdefiniowanie takich pojęć, jak „bank”, „środki publiczne”, „kredyt”, „pożyczka pieniężna”, „poręczenie”, „gwarancja”, „akredytywa”, „dotacja”, „subwencja”, instrument płatniczy”, „zamówienie publiczne”. Artykuł przedstawia strukturę przestępstwa oszustwa gospodarczego, jak też dokonuje analizy danych statystycznych oraz oceny funkcjonowania przepisu na gruncie praktycznym.