Przeglądanie według Temat "Karpaty Wschodnie"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

O PRACY I ŚWIĘTOWANIU W POKOŁCHOZOWEJ WSI W UKRAIŃSKICH KARPATACH
(Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 2008) Kosiek, Tomasz
Prezentowanym tekstem próbuję, choć jedynie w wąskim stopniu, wypełnić lukę w badaniach na temat wpływu przemian społeczno-ekonomicznych jakie zaszły w ostatnich latach na Ukrainie na społeczności wiejskie. W artykule koncentruje się na ukazaniu wybranych elementów życia codziennego małej społeczności wsi Połonińskie znajdującej się w Bieszczadach Wschodnich. Główną podstawą źródłową są wyniki czterdziestodwudniowych badań terenowych. Życie codzienne w pokołchozowej rzeczywistości koncentruje się wokół pracy opartej w głównej mierze o zacofane rolnictwo i hodowlę. Powszedni trud z nią związany i jej niska opłacalność powodują pogrążanie się większość mieszkańców Połonińskiego w patologiach społecznych. Bieda, alkoholizm czy nielegalna wycinka lasu to tylko, niektóre z nich. Choroby społeczne nie omijają nawet tych, którzy z racji pełnionych funkcji w społeczności lokalnej powinni świecić przykładem. Pijany wójt, czy ksiądz to niemal codzienne obrazki z Połonińskiego. Lepiej żyje się tylko małej grupie, która w odpowiednim momencie miała dobry pomysł aby poradzić sobie w warunkach transformacji. Katalizatorem „ułatwiającym” życie w zmieniającym się świecie jest alkohol, spożywany bez względu na porę dnia. Okazją do jego wypicia jest w takim samym stopniu praca jak i święto. Picie to rytuał codzienności warunkujący społeczne relacje. Pewnego rodzaju kolorytem w szarość codziennej pracy wprowadza połonińskie „świętowanie”. Stwarza ono okazję przede wszystkim do intensywniejszych spotkań z krewnymi i sąsiadami. Zarówno święta religijne jak i rodzinne dają okazję do wspólnych spotkań, w kręgu rodzinnym czy sąsiedzkim. Nie mogą się one jednak obyć bez alkoholu pogłębiając tym samym pijaństwo wśród mieszkańców wioski.
Turystyka w Karpatach Wschodnich w okresie Drugiej Rzeczypospolitej
(Uniwersytet Rzeszowski, 2021-09-20) Hyz-Obrzut, Lidia
Druga Rzeczypospolita to okres w którym zauważyć można rozwój masowej turystyki, a co za tym idzie jej realnego wpływu na rozwój ekonomiczny jaki przynosił ruch turystyczny. Spowodowało to rozwój różnych form turystyki jak turystyka górska, uzdrowiskowa czy wypoczynkowa. Karpaty Wschodnie ze względu na swój unikatowy krajobraz i zamieszkujących tam Hucułów były istotnym regionem dla rozwoju turystyki w kraju. W 1935 roku Ministerstwo Komunikacji powołało Ligę Popierania Turystyki, której zadaniem było stworzenie wyjazdów urlopowych dostępnych dla jak najszerszej liczby osób. Biuro Podróży „Orbis” zawierając umowę z Ministerstwem Komunikacji zobowiązywało się do prowadzenia akcji promującej rozwój ruchu turystycznego w Polsce. Lokalnie tworzone związki jak Wojewódzki Związek Międzykomunalny „Karpaty Wschodnie” powstały dla poprawy walorów turystycznych regionu i odpowiedniego rozreklamowaniu go. Dzięki tym działaniom ruch turystyczny w województwach stanisławowskim i lwowskim wzrastał z roku na rok. W 1939 roku Karpaty Wschodnie generowały 1/4 z ogólnopolskiej turystyki górskiej. Uzdrowisko w Truskawcu było jednym z popularniejszych, a cały region był czwartym pod względem wyboru miejsca na wypoczynek w kraju.