Przeglądanie według Temat "IMU"
Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Measurement of Angular Parameters and Velocities of the Upper Limb Segments in Tennis Using Inertial Motion Sensors for the Purposes of the Didactic Process(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Wołoszyn, FilipThe aim of the study is to show differences in accurate and missed forehand and backhand strokes in tennis, as a feedback for coaches, teachers and players. The main assumptions of the study are to show the values of angular parameters and velocity, as well as to analyse every phase of a stroke. The priority in the study is to show how the abovementioned parameters affect the accuracy and velocity of forehand and backhand strokes. Material and research methods: A professional tennis player was tested using the individual case method and kinematic analysis. The motion capture system (MCS) was used for research purposes using inertial motion sensors. Results: Strokes were analysed to demonstrate the angular parameters and velocities of selected upper limb segments. Three upper limb segments were taken into account, i.e. the right hand, the right forearm and the right shoulder. The results of the angles and velocities achieved by individual segments were analysed in three axes of the body: X, Y, Z. The results concern the beginning of the acceleration phase, the end of the acceleration phase, i.e. the moment of impact, and the final, follow-through phase. Conclusion: The results show that a stroke can be accurate despite a significant change in angle and velocity. This situation applies to both forehand and backhand strokes.Pozycja Upper limb analysis measured by inertial measurement unit tool: a case report(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Wołoszyn, Filip; Czmil, AnnaIntroduction. This article reports differences in accurate and inaccurate forehand and backhand strokes in tennis. The tests were carried out on a professional tennis player. The duration of a stroke, the heights of the individual segments of the right upper limb and differences in the heights of the segments at the beginning and at the end of every phase of stroke were examined. Aim. The major aim of the work was to expose upper limb disparity in stokes. Description of the case report. The research tool was inertial motion sensors (IMS) based on an accelerometer, a gyroscope and a magnetometer. A professional tennis player was examined using the individual case method and kinematic analysis. Results. The analysis concerned the average time to perform forehand and backhand strokes during all phases of the stroke, i.e. preparation, acceleration and follow-through phases. The average heights of the individual upper limb segments during a stroke were also taken into account. The results of the study are meant to show how the movement of the upper limb affects the accuracy and velocity of a stroke. Conclusion. The movements of individual segments in some accurate strokes were similar to those in inaccurate strokes.Pozycja Uwarunkowania biokinematyczne i nerwowo-mięśniowe kopnięcia mae-geri na różnych etapach szkolenia w karate kyokushin(Uniwersytet Rzeszowski, 2024-09-30) Kaczmarski, JacekIdeą jaka przyświecała konceptowi niniejszej dysertacji było rozwiązanie problemu współzależności pomiędzy wzorcem ruchowym techniki mae-geri, a spotykanymi w trakcie jednostki treningowej trzema fazami aktywności fizycznej z punku widzenia fizjologii: przed rozgrzewką, po rozgrzewce, w trakcie „walki z cieniem”. Ponadto ba-dani wykonywali technikę mae-geri w dwóch różnych warunkach, bardziej utylitarnie, na tarczę, której ruch jako sygnał wzrokowy – wyzwalany, rejestrował akcelerometr. Drugą opcją było kopnięcie w powietrze w formule kata, na swoje indywidualne tempo. Wykorzystano paradygmat nowicjusze-eksperci, aby ocenić różnice w opanowaniu wzorca ruchowego kopnięcia mae-geri w zależności od stopnia zaawansowania sportowego. Jako nowatorską koncepcję zaproponowano użycie zintegrowanych w tym samym czasie systemów: motion capture opartego na czujnikach inercyjnych oraz elektromiografii powierzchniowej (sEMG). W pierwszym przypadku stworzono komputerowe modele biokinematyczne na podstawie wystandaryzowanej kalibracji. Następnie zarejestrowano badaną technikę z możliwością wyliczenia wskaźników biokinematycznych na podstawie EMG i IMU.