(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2024-06) Zapart, Robert
Ewolucja różnego rodzaju zagrożeń niesprzyjających podmiotowości państwa oraz postępujący wzrost współzależności międzynarodowej nie pozwalają mu na samodzielne zabezpieczenie się przed szeregiem destabilizujących czynników. Prowadzi to w następstwie do negatywnego zweryfikowania przekonania o jego samowystarczalności i uważniejszego spojrzenia na możliwe do wykorzystania zasoby obecnych w tej części sfery publicznej podmiotów pozarządowych. Z powodu wspomnianych przesłanek państwo musi zatem przywiązywać szczególne znaczenie do kooperatywnej współpracy z posiadającymi odmienne od niego instrumentarium, organizacjami pozarządowymi, wśród których poważną rolę pełnią, uzupełniając jego deficyty w zakresie bezpieczeństwa, kościoły i związki wyznaniowe. Przedmiotem rozważań było zaprezentowanie podstaw metodologii pozwalającej na określenie ich utylitarności w tym obszarze, a towarzyszyło im pytanie o zakres i możliwość jej zastosowania przy ewentualnym wyborze najlepszych z nich pod kątem wsparcia eliminacji określonych zagrożeń. Według stawianej przez autora tezy, pomocne mogą być koncepcje badawcze związane z naukami o zarządzaniu, które pozwalają swoimi procedurami efektywnie wesprzeć nauki o bezpieczeństwie w stworzeniu, opartej na weryfikowalnych empirycznych parametrach, analizy i oceny tytułowych podmiotów pod kątem ich przydatności dla systemu bezpieczeństwa narodowego.
