Przeglądanie według Autor "Wocial, Marek"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Model wpływu nierówności na wzrost gospodarczy
(MITEL, 2006-06) Wocial, Marek
W pierwszej części artykułu autor przedstawia krótki przegląd teorii w zakresie: do związków między nierównością a wzrostem gospodarczym. Aż do lat 90. współczesna teoria wzrostu gospodarczego wydawała się mieć niewiele do powiedzenia na temat wpływu tych nierówności może mieć wpływ na ogólną wydajność gospodarki. Teoria wzrostu „głównego nurtu” brzmiała: oparty na „agencie reprezentatywnym”, gdzie problem wzrostu gospodarczego był badany jako: gdyby społeczeństwo było monolityczne. Jedyny model, który wykazał powiązania między wzrostem a rozkład dochodów był hipotezą Kuznetsa, czego jednak nie potwierdziły wyniki ostatnich badań. W latach 90. zaprezentowano nowe modele łączące wzrost i nierówności. Mechanizmy, za pomocą których sugerowano, że nierówności wpływają na wzrost, opierały się na kanały, w których nierówność wpływa na wzrost poprzez rynki kapitałowe, poprzez systemu i przez okoliczności społeczne. Wszystkie wyżej wymienione modele nie są jednak całkowicie zgodne z najnowszymi badaniami ekonomicznymi. W drugiej części artykułu przedstawiono: model łączący nierówności i wzrost poprzez zróżnicowaną płodność i akumulację kapitału ludzkiego. Model wykorzystuje neoklasyczną funkcję produkcji i łączy ją z endogenną płodnością i nierównością dochodów. Ćwiczenie kalibracyjne na podstawie danych z polskiej gospodarki sugeruje, że istnieje ujemna zależność między nierównościami a wzrost. Ponadto model jest spójny z najnowszymi wynikami badań demograficznych związanych z problemem endogennej dzietności i dystrybucji dochodów.
Nierówności społeczne i wzrost gospodarczy. Krótki przegląd teorii i badań empirycznych
(MITEL, 2005-06) Wocial, Marek
Autorka przedstawia krótki przegląd teorii i badań empirycznych dotyczących związków między nierównościami, dystrybucją dochodów i wzrostem gospodarczym. Aż do lat 90. współczesna teoria wzrostu gospodarczego wydawała się mieć niewiele do powiedzenia na temat wpływu, jaki nierówności lub dystrybucja dochodów mogą mieć na ogólną wydajność gospodarki. Teoria wzrostu „głównego nurtu” opierała się na „agencie reprezentatywnym”, w którym problem wzrostu gospodarczego był badany tak, jakby społeczeństwo było monolityczne. Jedynym modelem, który pokazał powiązania między wzrostem a dystrybucją dochodów, była hipoteza Kuznetsa. Zasugerowana przez Kuznetsa zależność odwróconego U między wzrostem a nierównością nie została jednak potwierdzona wynikami ostatnich badań. Kiedy mówimy, że dochody w pewnej populacji wzrosły, mamy na myśli tylko tempo wzrostu średniej dystrybucji dochodów w tej populacji, ignorując wszelkie zmiany w pozostałej części rozkładu. Badając dane dotyczące nierówności, możemy zauważyć, że wskaźniki ubóstwa znacznie spadły w ciągu ostatnich lat w krajach o dodatnim tempie wzrostu. Co więcej, wskaźniki nierówności dochodów pokazują znaczne zmniejszenie globalnej nierówności dochodów. W latach 90. zaprezentowano nowe modele łączące wzrost i nierówności. Sugerowano, że mechanizmy, poprzez które nierówności wpływają na wzrost, opierają się na kanałach, w których równość wpływa na wzrost poprzez rynki kapitałowe, system polityczny i okoliczności społeczne. Szczególnie interesujący wydaje się model, który łączy nierówności i wzrost poprzez zróżnicowaną płodność i akumulację kapitału ludzkiego. Model wykorzystuje neoklasyczną funkcję produkcji i łączy ją z endogenną płodnością i nierównością w przychodach. Zarówno teoria, jak i dowody empiryczne sugerują, że istnieje silny negatywny związek między ubóstwem a wzrostem, ale nie ma przekonujących dowodów na to, że nierówności wpływają na wzrost. Debata jednak się nie skończyła i – z powodu tak wielu intrygujących pytań wciąż czekających na odpowiedź – nierówność raczej nie zniknie z pola widzenia badaczy w dającej się przewidzieć przyszłości.
Teoria najsłabszego ogniwa jako przykład próby wewnętrznego zróżnicowania kapitału ludzkiego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2007-06) Wocial, Marek
Autor prezentuje teorię rozwoju gospodarczego M. Kremera opartą na niestandardowej funkcji produkcji typu „O-ring”. Prezentowany model opisuje procesy ekonomiczne zakładając, że każdy cykl produkcyjny złożony jest z wielu zadań, przy czym błąd w którymkolwiek może drastycznie zmniejszyć ostateczną wartość produktu. Teoria M. Kremera jest w pewnym sensie próbą wewnętrznego zróżnicowania kapitału ludzkiego. W większości modeli wzrostu gospodarczego kapitał ludzki nie posiada wewnętrznej struktury, a to oznacza, że przyjmuje się założenie o zastępowalności jednego wysoko wykwalifikowanego pracownika kilkoma posiadającymi w sumie ten sam kapitał ludzki. Model jest zgodny z wieloma faktami stylizowanymi związanymi z procesem rozwoju gospodarczego i rynkiem pracy. Używając teorii najsłabszego ogniwa można wyjaśnić ogromne różnice w dochodach pomiędzy krajami oraz przyczyny powstawania barier przepływu kapitału z krajów bogatych do biednych. Teoria Kremera podkreśla negatywny wpływ nierówności na rozwój gospodarczy. Zakładając sekwencyjną produkcję i możliwość wyboru technologii można pokazać, dlaczego pracownicy są lepiej opłacani w wymagających większych nakładów gałęziach przemysłu i dlaczego bogate kraje specjalizują się w produkcji bardziej złożonych wyrobów. Modelując zachowanie agentów, przy założeniu niepełnej informacji, teoria najsłabszego ogniwa dostarcza wyjaśnień dlaczego wiele osób decyduje się na migrację ze wsi do miasta oraz dlaczego na świecie występują miejsca specjalizujące się w produkcji określonych dóbr. Ostatnia część artykułu oparta została na danych empirycznych i pokazuje, że istnieje silna negatywna zależność pomiędzy PKB per capita a udziałem rolnictwa w PKB oraz że produkty wysokich technologii są eksportowane głównie przez bogate kraje. Z przedstawionej analizy wynika, że teoria Kremera jest zagadnieniem na tyle wartościowym dla nauki, że wskazana jest jej dalsza dogłębna analiza.