Przeglądanie według Autor "Szczepanik, Magdalena"

Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7

Assessment of relation between gait and static balance in children with cerebral palsy
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Majewska, Joanna; Szczepanik, Magdalena; Drużbicki, Mariusz; Snela, Sławomir; Rusek, Wojciech; Sobota, Grzegorz; Nowak, Ewelina; Durmała, Jacek; Bonikowski, Marcin
Introduction. Cancer, after cardiovascular disease, is the second most common cause of death both in Poland anIntroduction. In children with cerebral palsy, gait and balance assessment allows for an objective gait pattern evaluation as well as for therapy planning and assessment. It was hypothesised that asymmetry of the lower limbs load in a standing position causes asymmetry of spatiotemporal gait parameters. Material and methods. 19 children with spastic diplegia and 20 healthy children participated in this study. 3D gait analysis was performed using the BTS Smart optoelectronic system. Stabilometric evaluation was performed using the Zebris Force Plate. Additionally, the Symmetry Index for selected gait and balance parameters was calculated. Results and conclusion. It was shown that symmetry of gait parameters and lower limb load in standing position differs significantly between the study and control groups. There was no correlation confirmed between lower limbs symmetry in standing position and symmetry of gait parameters. It was shown that 80% of children with cerebral palsy had asymmetrical gait patterns. It has also been shown that asymmetry of lower limbs load in a standing position correlates with an asymmetry of spatiotemporal gait parameters. The majority of children with spastic diplegia present asymmetrical gait patterns and asymmetrical balance parameters, but it has no influence on gait symmetry.
Assessment of spatio-temporal gait parameters in the group of 9 years old healthy children
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Szymczyk, Daniel; Majewska, Joanna; Szczepanik, Magdalena; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir; Skrzypiec, Julian
Introduction: Gait analysis can be defined as a measurement, description and assessment of human locomotion. The development of quantitative gait analysis methods and their increasing application to pathological gait assessment in children has created an urgent need for establishing normative data. The spatio-temporal gait parameters must be compared with valid reference data for the appropriate interpretation. Objective: The aim of this study was the assessment of the spatio-temporal gait parameters of 9 years old healthy children, considering the subject’s gender and the potential difference between right and left lower limb. Additional purpose of our study was to develop own reference data for the gait analysis in this age group. Material and methods: 42 healthy, nine years old children (19 girls, 23 boys), participated in this study. 3D gait analysis was performed using the computerized optoelectronic system (BTS Smart, Italy). Basic spatio-temporal gait parameters (percentage share of the stance and swing phase, right and left lower limb step lenght, as well as step frequency and average gait speed, were anylysed. Results: Our research showed no statistically significant influence of gender, and no differences between the right and left lower limbs on most of the gait parameters in the study group.
Multistage treatment of a patient with developmental dysplasia of the hip: A case study
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Cyran-Grzebyk, Barbara; Szczepanik, Magdalena; Majewska, Joanna; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir
Introduction. Developmental dysplasia of the hip (DDH) concerns about 5 per cent of the newborn population, and congenital hip dislocation (1%) is considered a challenge in child orthopedics due to the risk of further complications. Recently, the occurrence of this illness has been decreasing due to early hip diagnostics in newborns and fast implementation of proper treatment. Aim. To describe multi-annual treatment and multiplicitous complications in a 15 years old patient diagnosed with DDH. Description of the case. Complications occurring, despite the treatment conducted in accordance with accepted standards, induced the necessity of surgical procedures. This paper describes applied surgical techniques, physiotherapy treatment, the functional status of patient during particular stages of treatment as well as current results of gait analyses. Conclusions. In spite of early diagnosis and treatment of DDH, surgical intervention does not always bring the expected result.
Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów przed- i 6 miesięcy po wymianie stawu kolanowego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Majewska, Joanna; Szczepanik, Magdalena; Jabłoński, Jarosław; Snela, Sławomir; Jarmuziewicz, Agnieszka; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Szymczyk, Daniel
Wstęp. Endoprotezoplastyka jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną metodą leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów, w tym stawu kolanowego. Jej głównym celem jest przywrócenie funkcjonalnej niezależności pacjentów w czynnościach dnia codziennego poprzez zmniejszenie natężenia bólu i niepełnosprawności. Cel pracy. Ocena funkcjonalna pacjentów po całkowitej endoprotezoplastyce stawu kolanowego z uwzględnieniem płci, wieku, BMI oraz czasu trwania choroby. Materiał i metoda. W badaniu udział wzięło 70 pacjentów (59 kobiet, 11 mężczyzn), którzy zostali zakwalifikowani do zabiegu całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego w wyniku pierwotnych zmian zwyrodnieniowych. Średni wiek pacjentów w badanej grupie wynosił 66,5 roku. Do oceny funkcjonalnej pacjentów posłużono się skalą VAS, skalą Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score, Global Rating Scale, testem Up&Go, testem Five Time Sit to Stand oraz 10-metrowym testem chodu. Dodatkowo wykonano pomiary zakresów ruchu stawu kolanowego w kończynie operowanej i nieoperowanej. Badanie wykonano dwukrotnie; badanie I – tydzień przed zabiegiem operacyjnym i badanie II - 6 miesięcy po nim. Do prezentacji uzyskanych wyników badań posłużono się wartościami średniej, mediany, odchylenia standardowego oraz współczynnikiem korelacji rang Spearmana. W celu analizy statystycznej wykorzystano testy nieparametryczne Wilcoxona i Manna-Whitneya. Poziom istotności statystycznej został określony jako p < 0,05. Wyniki. W okresie 6 miesięcy po zabiegu endoprotezoplastyki stwierdzono poprawę we wszystkich testach i skalach oceny.
Polska adaptacja skali Knee Outcome Survey Activities of Daily Living (KOS- ADL)
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-02-24) Szczepanik, Magdalena
Wstęp: Większość kwestionariuszy subiektywnej oceny zdrowia powstała w krajach anglojęzycznych, dlatego wykorzystanie ich w innych krajach lub społecznościach, nakłada na badaczy obowiązek adaptacji kulturowo-językowych. Jedną ze skal subiektywnej oceny stanu zdrowia pacjentów z różnymi dysfunkcjami stawu kolanowego, w tym ze zmianami zwyrodnieniowymi jest skala Knee Outcome Survey Activieties of Daily Living (KOS-ADL). Składa się ona z 14 pytań dotyczących stopnia nasilenia objawów ze strony stawu kolanowego oraz określenia trudności w codziennych czynnościach. Cel pracy: Celem pracy była polska adaptacja kulturowo-językowa skali KOS-ADL oraz weryfikacja jej powtarzalności, trafności i wrażliwości na zmiany kliniczne w subiektywnej ocenie stanu zdrowia pacjentów poddanych endoprotezoplastyce stawu kolanowego. Materiał i metoda: Zbadano 70 pacjentów (59 kobiet i 11 mężczyzn,średnia wieku 66lat) zakwalifikowanych do zabiegu endoprotezoplastyki stawu kolanowego. W celu adaptacji skali KOS-ADL wykorzystano: skalę KOOS i VAS, test TUG, 5xSTS oraz 10-cio metrowy test chodu. Badania przeprowadzono trzykrotnie: badanie pierwsze – tydzień lub dwa tygodnie przed zabiegiem operacyjnym (zebranie wywiadu, wypełnienie wszystkich skal i wykonanie wszystkich testów). Badanie drugie - 6 do 13 dni od pierwszego badania (wypełnienie skali KOS-ADL; test retest). Badanie trzecie - 6 miesięcy po zabiegu operacyjnym (analogiczne do badania pierwszego). Wyniki: W badaniach wykazano wysoką powtarzalność pomiarów KOS-ADL oraz dobrą zgodnością wewnętrzną. Stwierdzono przeciętne oraz średnie korelacje wyników z badania 1 pomiędzy KOS-ADL a skalą VAS, testami TUG oraz 5xSTS. Wykryto zależności pomiędzy wynikami w KOS-ADL a wynikami w KOOS. W celu określenia wrażliwości KOS-ADL wyliczono wartość ES. Zmiany wyników testów TUG, 5×STS oraz testu chodu nie były w statystycznie istotny sposób skorelowane z poprawą w skali KOS-ADL. Istotne statystycznie korelacje wystąpiły pomiędzy zmianą poziomu w skali VAS a zmianami w KOS-ADL. Wykazano znamienne statystycznie korelacje pomiędzy zmianami w KOS-ADL a zmianami w KOOS. Wnioski: Polska wersja skali KOS-ADL jest powtarzalnym, czułym oraz trafnym narzędziem w subiektywnej ocenie stanu zdrowia pacjentów poddanych endoprotezoplastyce stawu kolanowego.
The paediatric version of Wisconsin Gait Scale, adaptation for children with hemiplegic cerebral palsy: a prospective observational study
(2017) Guzik, Agnieszka; Drużbicki, Mariusz; Kwolek, Andrzej; Przysada, Grzegorz; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Szczepanik, Magdalena; Wolan-Nieroda, Andżelina; Sobolewski, Marek
In clinical practice there is a need for a specific scale enabling detailed and multifactorial assessment of gait in children with spastic hemiplegic cerebral palsy. The objective of the study is to assess the Wisconsin Gait Scale (WGS) in terms of its inter- and intra-observer reliability in observational gait analysis of children with hemiplegic cerebral palsy. The study was conducted in a group of 34 patients with hemiplegic cerebral palsy. At the first stage the original version of WGS was used to assess gait. At the second stage a modified WGS was introduced and the same video recordings were rescored using the new, paediatric version of WGS. Three independent examiners performed the assessment twice (two weeks apart). Inter and intra-observer reliability of the modified WGS were determined. The findings show very high inter- and intra-observer reliability of the modified WGS. This was reflected by a lack of systematically oriented differences between the repeated measurements, very high value of Spearman's rank correlation coefficient 0.9  |R| < 1, very high value of ICC > 0.9, and low value of CV< 2.5% for the specific physical therapists. The new, paediatric version of WGS is a promising tool to be used in qualitative observational gait assessment of children with spastic hemiplegic cerebral palsy. The findings of the study have practical value as they show feasibility of the new, affordable, easy-to-use tool for gait assessment to be used in clinical practice specifically for children with spastic hemiplegic cerebral palsy.
Three-dimensional analysis of gait in children and adolescents with juvenile idiopathic arthritis
(2019) Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir; Szczepanik, Magdalena; Jarmuziewicz, Agnieszka; Guzik, Agnieszka; Wolińska, Olga; Drużbicki, Mariusz
Background: The paper aimed to assess the gait pattern in children and adolescents with juvenile idiopathic arthritis (JIA) treated at the rehabilitation center and to assess changes in this pattern after the end of treatment and 9 months later. Material and method: 50 children with JIA were enrolled into the study. 35 healthy volunteers were enrolled into the study for a comparison. Spatiotemporal and kinematic gait parameters were obtained using a movement analysis system. The Gait Deviation Index (GDI) was calculated. The assessment was performed three times: on the day of admission to the rehabilitation center, after the end of a 4-week treatment period and 9 months later. Results: With regard to the majority of spatiotemporal and kinematic parameters, differences in their distribution were highly statistically significant between the study group and the control group (p<0.001). In two subsequent tests differences were less significant when compared to the control group (p<0.01). In the study group ranges of motion in the sagittal plane in the hip (p<0.01), knee (p<0.001) and ankle joints (p<0.01) increased significantly between tests 1 and 2, and 1 and 3. A significantly lower value of GDI was observed in the study group (right limb; p=0.036). Conclusions: The gait pattern of children with JIA is significantly different from the one observed in healthy children. A rehabilitation program significantly improved gait in children with JIA, but differences compared to healthy children were still observed, and it indicates that the abnormal gait pattern became permanent in this group of subjects.