Przeglądanie według Autor "Sierzputowska, Kamila"

Aktualnie wyświetlane 1 - 3 z 3

Działania i główne instrumenty wpływu rosyjskiego w Estonii po 2022 roku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-12) Sierzputowska, Kamila
Położenie geopolityczne Estonii, graniczącej z Rosją, to kluczowa determinanta losów tego kraju. Niekorzystna lokalizacja, niski potencjał demograficzny, niewielkie terytorium czy znikome rezerwuary surowców nie wykluczają jednak sprawności i efektywności działania władzy państwowej. Co istotne, w sposób zasadniczy uwarunkowania te mogą wpływać na aktywność w polityce zagranicznej i wewnętrznej państwa. Umiejętność adaptacji oraz kierunek estońskiej transformacji po 1991 roku pomogły wykorzystać asymetrię potencjału w budowaniu pozycji międzynarodowej republiki, jednakże nie zmieniły zasadniczych założeń polityki Kremla wobec byłych republik Związku Radzieckiego. Rosyjska potęga nakazowa, opierająca się na działaniach wykorzystujących własne materialne i niematerialne zasoby wywierania wpływu w realizacji przyjętych założeń politycznych, nadal stanowi narzędzie realizacji celów państwa rosyjskiego. Artykuł służy wskazaniu głównych uwarunkowań polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej wobec niepodległego państwa estońskiego. Celem autorki jest zdefiniowanie sposobów rosyjskiego oddziaływania, z uwzględnieniem tych obszarów funkcjonowania, jak również procesów politycznych, które zasadniczo wpłynęły na możliwości i kierunki rozwoju państwa estońskiego. Dlatego główny problem badawczy zawiera się w pytaniach: W jakim stopniu polityka FR wpływa na aktualną sytuację Estonii? Za pomocą jakich narzędzi wykorzystywanych w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa władze rosyjskie ingerują w sytuację Estonii i na ile jest to skuteczne? Dla wskazania głównych instrumentów, wyjaśniania opisywanych działań Kremla oraz wysunięcia wniosków autorka wykorzystała metody jakościowe umożliwiające analizę oraz ocenę skuteczności wielopłaszczyznowego i dynamicznego procesu tworzenia i umacniania pozycji Rosji jako mocarstwa wobec terytorium tzw. bliskiej zagranicy (na przykładzie Estonii).
Grzegorz Bonusiak, "Friuli-Wenecja Julijska", „Autonomie Europejskie”, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2022, 150 ss.
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Sierzputowska, Kamila
Projekcja miękkiej siły Estonii jako konsekwencja udanej transformacji
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Sierzputowska, Kamila
Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. Estonia rozpoczęła odbudowę kraju po dziesięcioleciach panowania Związku Radzieckiego. Założenia transformacji ustrojowej okazały się kluczowe dla przyszłości odradzającego się państwa. Oprócz fundamentalnych zmian politycznych, ekonomicznych czy społecznych, jakie przeprowadzono, umożliwiły one przede wszystkich geopolityczną rekonfigurację miejsca i znaczenia republiki we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Decyzje przyjęte w latach 90. umożliwiły przeprowadzenie procesu modernizacji zarządzania państwem. Władze, świadome własnych możliwości, poszukując optymalnych sposobów stworzenia efektywnego aparatu administracyjnego oraz doprowadzenia do szybkiego wzrostu gospodarczego państwa, wdrażały cyfrowe rozwiązania. Wobec braku możliwości oparcia swojej „siły” na tradycyjnych wskaźnikach hard power: potencjale wojskowym, ekonomicznym czy geostrategicznym, zdecydowano o wykorzystaniu miękkich źródeł oddziaływania politycznego, a konieczność stworzenia nowego systemu administracyjnego przyczyniła się do jego rozwoju. Współczesna Estonia, posiadająca wyjątkowe zasoby soft power, jest dziś nowoczesnym państwem cyfrowym. Uwarunkowana ograniczonymi zasobami ludzkimi i finansowymi przyjęła cyfryzację jako optymalną możliwość rozwoju, a jej sukces w budowie zaawansowanego społeczeństwa cyfrowego sprawił, że projekcja soft power nie tylko wzmocniła wiarygodność republiki, ale również wpłynęła na preferencje krajów (rządów lokalnych, regionalnych, państwowych) mających ambicje cyfrowe i chcących korzystać z doświadczeń estońskiej e-administracji.