Przeglądanie według Autor "Majcher-Ociesa, Edyta"

Aktualnie wyświetlane 1 - 7 z 7

Damian K. Markowski, „Dwa powstania. Bitwa o Lwów 1918”, Kraków 2019, Wydawnictwo Literackie, ss. 476
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Majcher-Ociesa, Edyta
Działalność agenta handlowego w II Rzeczypospolitej na przykładzie Hilarego Mintza reprezentującego Fabrykę Odlewów Żelaznych „Neptun” J. Mintz w Końskich
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Majcher-Ociesa, Edyta
Zawód agenta handlowego jest stosunkowo młody. Powstał on w połowie XIX w., a pod koniec tego stulecia jego przedstawiciele pełnili już ważne funkcje pośredników między przemysłem a handlem oraz między handlem hurtowym a detalicznym. Tekst rozpoczyna się od charakterystyki odmiennego stosunku Polaków i Żydów do handlu jako dziedziny gospodarki. Następnie autorka przedstawiła dzieje zawodu agenta handlowego (przedstawiciela handlowego, zastępcy) wraz z określeniem zalecanych dla tej profesji cech charakteru (i warunków fizycznych). Podstawą głównej części tekstu jest korespondencja krążąca między przedstawicielem handlowym Hilarym Mintzem, mającym stałe przedstawicielstwo w Katowicach, a właścicielami Fabryki Wyrobów Żelaznych „Neptun” I. Mintza w Końskich. Jest to barwna opowieść o warunkach pracy przedstawiciela handlowego, blaskach i cieniach tego zawodu.
„Kupuj wyroby polskie”. Akcja popierania wytwórczości krajowej w 1928 r. w związku z 10. rocznicą odzyskania niepodległości
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2023-06) Majcher-Ociesa, Edyta
Akcja popierania krajowej wytwórczości w 1928 r. była zaplanowana. Pomysł wyszedł ze sfer rządowych, realizację przekazano wojewodom i starostom, a uczestnictwo należało do społeczeństwa, w tym przedstawicieli organizacji o charakterze społecznym i gospodarczym. Wytyczne zostały przedstawione na zjeździe wojewodów 17 września 1928 r. w Warszawie. Wojewodowie wyznaczyli osoby odpowiedzialne za realizację, opracowano plan działania, spisano pomysły oraz dokonano wyboru organizacji i grup docelowych, które należało zaangażować. Następnie przystąpiono do działania. Artykuł składa się z pięciu części. W pierwszej przedstawiono założenia akcji promowania krajowych towarów i surowców oraz jej pierwszy etap informacyjny, następnie opisano realizację akcji w podziale na wykonawców i formy realizacji. Opis zamyka podsumowanie akcji i zakończenie. Celem artykułu jest przedstawienie akcji promowania krajowej wytwórczości jako zjawiska pozytywnego i jednoczącego społeczeństwo II Rzeczypospolitej w 1928 r., w ramach obchodów 10. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.
Marta Błąd, „Sto lat reform agrarnych w Polsce”, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2019, ss. 281
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2021) Majcher-Ociesa, Edyta
Przemysłowcy żydowscy związani z przemysłem cynkowym w Będzinie w świetle materiałów kontrwywiadu wojskowego z 1934 roku
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2022-12) Majcher-Ociesa, Edyta
Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej przedstawiono dzieje trzech fabryk wytwarzających biel cynkową w Będzinie: Polskich Zakładów Przemysłu Cynkowego w Będzinie, Zakładów Bieli Cynkowej i Przetwórni Chemicznej „Huta Feniks” Sp. Akc. w Będzinie oraz Fabryki Bieli Cynkowej i Huty Cynkowej „Leontyna” w Będzinie. Właścicielami wszystkich trzech firm byli Żydzi. Następnie przedstawiono okoliczności oskarżenia „Huty Feniks” i huty „Leontyna” o działalność na szkodę państwa polskiego, czego efektem było zebranie materiału na temat właścicieli i członków Komisji Rewizyjnych przez kontrwywiad wojskowy (zamieszczonego w aneksie 1 i 2). Zwrócono uwagę na konkretne cechy przemysłowców: pochodzenie, wykształcenie, preferencje polityczne, lojalność względem państwa polskiego, opinię w środowisku, zaangażowanie społeczne, koligacje rodzinne. W końcowej części skonfrontowano materiał kontrwywiadowczy z policyjnym oraz z opisem firmy pochodzącym z wywiadowni gospodarczej. Na uwagę zasługuje również sposób współpracy między urzędnikami a kontrwywiadem.
Wilhelm Gorecki, „Rozwój przemysłu na Górnym Śląsku w XVIII i XIX wieku na przykładzie Huty Florian”, Silesia Progress, Kotórz Mały 2016, ss. 208
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2017) Majcher-Ociesa, Edyta
Wynagrodzenia personelu zarządzającego przedsiębiorstw w województwie lwowskim w latach 30. XX wieku w świetle źródeł Ministerstwa Skarbu
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Majcher-Ociesa, Edyta
Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 21 czerwca 1932 r. o nadmiernych wynagrodzeniach w przedsiębiorstwach dotyczyło wyższego personelu administracji zarabiającej 2,5 tys. zł miesięcznie lub 30 tys. zł rocznie i więcej. Rozporządzeniu podlegały przedsiębiorstwa, które ociągały się z płaceniem na rzecz Skarbu Państwa nałożonych zobowiązań oraz z regulowaniem wynagrodzeń zatrudnionym pracownikom. W województwie lwowskim w 1932 r. wytypowano 11 przedsiębiorstw, których pracownicy zarabiali miesięcznie ponad 5 tys. i rocznie ponad 60 tys. zł w 1931 r. W 1936 r. w 21 analizowanych przedsiębiorstwach zatrudniano 36 osób, których wynagrodzenie wynosiło minimum 2,5 tys. miesięcznie lub 30 tys. rocznie. W 1936 r. wygenerowano również wysokość obrotów przedsiębiorstw. Celem wydania rozporządzenia było zachęcenie przedsiębiorstw do systematycznego regulowania zobowiązań względem Skarbu Państwa. W ten sposób utrudniano również legalne wywożenie dewiz za granicę. W roku 1932 nastąpił kryzys gospodarczy, pensje robotników i urzędników państwowych zostały obniżone, w tym kontekście zmniejszenie wygórowanych wynagrodzeń przedsiębiorców mogło mieć cele propagandowe.