Przeglądanie według Autor "Kwolek, Andrzej"
Aktualnie wyświetlane 1 - 13 z 13
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Częstość występowania i rozmieszczenie stwardnienia rozsianego w Polsce i na świecie(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Guzik, Agnieszka; Kwolek, AndrzejStwardnienie rozsiane (sr) jest przewlekłą chorobą demielinizacyjną układu nerwowego dotyczącą najczęściej młodych dorosłych z przewagą występowania wśród kobiet. Dokładna przyczyna sr nie jest znana. Przyjmuje się, że jest to choroba wieloczynnikowa. Rozpowszechnienie występowania sr na kuli ziemskiej jest nieregularne, uzależnione od szerokości geograficznej. Częstsze zachorowania odnotowuje się w szerokościach geograficznych o klimacie chłodnym i umiarkowanym aniżeli w strefie zwrotnikowej i podzwrotnikowej. Liczba osób z sr na całym świecie przekracza 2,5 mln, z czego około 630 000 zachorowań odnotowano w Europie. Polska znajduje się wśród krajów o wysokiej częstości występowania sr. Przyjmuje się, że zapadalność na sr w Polsce wynosi od 45 do 92 osób na 100 000 mieszkańców. Choroba rozpoczyna się zazwyczaj pomiędzy 20 a 40 rokiem życia, czyli w latach największej aktywności zawodowej, w związku z tym sr, będąc jedną z najczęstszych przyczyn długotrwałej niezdolności do pracy, stanowi znaczny problem nie tylko zdrowotny, ale również społeczny. Cel pracy: Celem pracy jest ocena częstości występowania i rozmieszczenia stwardnienia rozsianego w Polsce i na świecie. Metoda: Dokonano przeglądu piśmiennictwa krajowego i zagranicznego z lat 2008–2014. Przeszukano następujące bazy danych: PubMed, Science Direct, Termedia, Polska Bibliografia Lekarska.Pozycja Dymorfizm płciowy w wybranych cechach budowy stóp kobiet i mężczyzn w wieku 20-28 lat(AWF Katowice, 2011) Puszczałowska-Lizis, Ewa; Kwolek, AndrzejIn spite of a large number of scientific works devoted to feet, in the writing we aren’t finding the fill of comparative notifications of the feet structure in adult women and men. In scientific studies a sexual dimorphism of transverse arch and front area of support is poorly known and rarely discussed. In this work we would like to comparison of feet structure in women and men 20-28 years old. Comparatives studies of plantographic features showed, that the most important plantographic features which differentiate feet structure in women and men are Clark's angle, KY index (the longitudinal arch) and the V toe varus deformity angle. Women have better shape of longitudinal arches while men have tendency to varus deformity of the V toe. These differences show sexual dimorphism.Pozycja Editorial(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kwolek, AndrzejPozycja Editorial(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kwolek, AndrzejPozycja Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Guzik, Agnieszka; Drużbicki, Mariusz; Kwolek, Andrzej; Przysada, Grzegorz; Brzozowska-Magoń, AgnieszkaBackground. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.Pozycja Ocena efektów treningu chodu na urządzeniu Lokomat u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Doniesienie wstępne(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Flis, Dominika; Kwolek, Andrzej; Rusek, WojciechCel: Celem pracy była ocena efektów treningu chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, w warunkach dynamicznego odciążenia na Lokomacie. Materiał i metoda: Zbadano 11 pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym, z postacią spastyczną, w tym 6 dzieci było z niedowładem czterokończynowym, 5 dzieci z niedowładem kurczowym obustronnym. Średni wiek badanych 9 lat. Każdego pacjenta zbadano przed i po 10 sesjach terapeutycznych. Oceniono stopień niesprawności motorycznej dziecka według skali Kudrjavcev oraz skali GMFCS, równowagę z wykorzystaniem skali Berg, chód z wykorzystaniem Wisconsin Gait Scale. Wyniki: U wszystkich dzieci nastąpiła poprawa, zakres poprawy był zróżnicowany. Poprawa chodu jest lepsza u dzieci z niedowładem kurczowym obustronnym. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w ocenie efektów równowagi pomiędzy obiema grupami badanych dzieci. Chód ulega poprawie u wszystkich dzieci, w największym zakresie poprawia się wędrówka biodra podczas przenoszenia właściwego, zgięcie stawu kolanowego, zmniejsza się ostrożność/ wahanie przed odbiciem. Równowaga ulega poprawie u wszystkich dzieci, a w największym zakresie poprawia się zdolność stania bez podparcia, sięgania do przodu oraz zdolność zmiany pozycji. Wnioski: Chód dzieci poprawia się w sposób zindywidualizowany, co wskazuje, że dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym wykazują zróżnicowane możliwości kompensacyjne. Wynik terapii jest uzależniony od stanu funkcjonalnego dziecka w momencie włączenia do terapii.Pozycja Od Redakcji(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kwolek, AndrzejPozycja Od Redakcji(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kwolek, AndrzejPozycja Od Redakcji(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Kwolek, AndrzejPozycja Od Redakcji(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kwolek, AndrzejPozycja Skuteczność fototerapii i masażu klasycznego w ograniczeniu objawów zmęczenia mięśnia po treningu fizycznym(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Weres, Aneta; Zwolińska, Jolanta; Kwolek, Andrzej; Szpunar, PiotrWprowadzenie i cel badania: Trening fizyczny jest często przyczyną dyskomfortu, który występuje pomiędzy 12 a 48 godziną po aktywności jako opóźniona bolesność mięśni. Czynniki stosowane w celu łagodzenia zmęczenia mięśnia, redukują jedynie jeden z kilku objawów, jakimi są: ból, obrzęk, ograniczenie funkcji sztywność i tkliwość mięśni. Celem pracy była ocena skuteczności zabiegów fototerapii i masażu w łagodzeniu zmęczenia mięśni po wysiłku fizycznym. Materiał i metoda: W badaniu wzięło udział 40 zdrowych ochotników, którzy zostali podzieleni na cztery grupy. W grupie I zastosowano naświetlania mięśnia brzuchatego łydki wiązką niskoenergetyczną (LLLT), w grupie II naświetlania wiązką wysokoenergetyczną (HILT), w grupie III zastosowano naświetlania placebo, a w grupie IV masaż klasyczny podudzia. Zabiegi wykonywano przez 3 kolejne dni, a następnie przeprowadzono trening fizyczny mięśnia brzuchatego łydki. Badanie mięśnia obejmowało: tradycyjne badanie elektrodiagnostyczne, ocenę progu czucia i bólu przy aplikacji prądów diadynamicznych (MF). Oceniano poziom bólu wysiłkowego w skali VAS. Badanie wykonywano 3- krotnie: przed zabiegami (badanie 1), po zabiegach (badanie 2), 48 godzin po treningu (badanie 3). Wyniki: Po wykonaniu zabiegów (badanie1–2) największy wzrost wartości reobazy oraz największy wzrost poziomu bólu ocenianego przy aplikacji prądu MF odnotowano w grupie masażu. W całym okresie badawczym (badanie 1–3) w grupie LLLT nastąpił istotny statystycznie wzrost wartości progowej akomodacji. W drugiej dobie po treningu (badanie 2–3) we wszystkich grupach odnotowano obniżenie wartości chronaksji z wyjątkiem grupy placebo, a różnice pomiędzy grupami były istotne statystycznie. Wnioski: Masaż klasyczny poprzez wzrost wartości reobazy i podwyższenie progu bólu może podnosić odporność zdrowego mięśnia na działanie czynników zewnętrznych i redukować objawy opóźnionej bolesności mięśni szkieletowych. Laseroterapia niskoenergetyczna (LLLT) zastosowana przed treningiem mięśnia pozwala na utrzymanie jego odporności na czynniki zewnętrzne i może być przydatna w ograniczaniu objawów opóźnionej bolesności mięśni szkieletowych.Pozycja The impact of physical exercises with elements of dance movement therapy on upper limb and functional fitness of elderly wheelchair users living in nursing homes – randomized control trial(2021-01-18) Wołoszyn, Natalia; Wiśniowska-Szurlej, Agnieszka; Grzegorczyk, Joanna; Kwolek, AndrzejIntroduction: Over the last decades the quality of care and the quality of life of NH home resi-dents has significantly improved but low physical activity and social involvement still represent a huge challenge in modern nursing facilities. The research aims at evaluating the impact of physical exercises with elements of dance movement therapy (DMT) on the indicators related to upper limb fitness and overall functional fitness of elderly wheelchair users, as compared to standard exercise program. Method: The study participants were persons aged 68-85 who live in nursing homes and use manual wheelchair as the primary means of mobility. Persons meeting the inclusion criteria were assigned to one of the three groups: Group 1 – Basic exercises/BE group (n=55), Group 2 – Physical exercises with elements of dance movement therapy/PED group (n=55); Group 3 – No Interven-tion/CO group (n=55): control, routine care. The data were collected at the beginning of the study as well as at the 12 week and 24 week mark. Results: Prior to the start of the exercise programmes, all the groups tested were homogeneous. The most positive changes after 12 weeks of intervention were shown in the PED group: handgrip strength, manual dexterity, joint mobility, lung capacity, body flexibility, functional fitness in everyday life. The positive change with regard to the parameters tested lasted beyond 24 weeks. Conclusion: The study demonstrated that DTM appear to be effective in improving upper ex-tremity fitness and physical fitness.Pozycja The paediatric version of Wisconsin Gait Scale, adaptation for children with hemiplegic cerebral palsy: a prospective observational study(2017) Guzik, Agnieszka; Drużbicki, Mariusz; Kwolek, Andrzej; Przysada, Grzegorz; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Szczepanik, Magdalena; Wolan-Nieroda, Andżelina; Sobolewski, MarekIn clinical practice there is a need for a specific scale enabling detailed and multifactorial assessment of gait in children with spastic hemiplegic cerebral palsy. The objective of the study is to assess the Wisconsin Gait Scale (WGS) in terms of its inter- and intra-observer reliability in observational gait analysis of children with hemiplegic cerebral palsy. The study was conducted in a group of 34 patients with hemiplegic cerebral palsy. At the first stage the original version of WGS was used to assess gait. At the second stage a modified WGS was introduced and the same video recordings were rescored using the new, paediatric version of WGS. Three independent examiners performed the assessment twice (two weeks apart). Inter and intra-observer reliability of the modified WGS were determined. The findings show very high inter- and intra-observer reliability of the modified WGS. This was reflected by a lack of systematically oriented differences between the repeated measurements, very high value of Spearman's rank correlation coefficient 0.9 |R| < 1, very high value of ICC > 0.9, and low value of CV< 2.5% for the specific physical therapists. The new, paediatric version of WGS is a promising tool to be used in qualitative observational gait assessment of children with spastic hemiplegic cerebral palsy. The findings of the study have practical value as they show feasibility of the new, affordable, easy-to-use tool for gait assessment to be used in clinical practice specifically for children with spastic hemiplegic cerebral palsy.