Przeglądanie według Autor "Berbeka, Jadwiga"

Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2

Konwergencja gospodarcza a konwergencja społeczna krajów Unii Europejskiej (15) w latach 1985–2002
(MITEL, 2006-06) Berbeka, Jadwiga
W artykule omówiono problemy konwergencji sigma, rozumianej jako występujące z czasem zmniejszanie się realnego rozproszenia dochodu per capita. Konwergencja gospodarcza jest traktowana jako rozproszenie PKB per capita w parytecie siły nabywczej i jest obliczana jako odchylenie standardowe logarytmów ilorazu PKB per capita dla każdego kraju i średniego PKB UE. Badania dotyczą czternastu krajów „starej” Unii Europejskiej (poza Luxemburgiem). Prowadzone są w latach 1985–2002 na podstawie źródeł wtórnych publikowanych przez EUROSTAT, OECD, WHO. W artykule podjęto próbę analizy konwergencji społecznej. Konwergencja społeczna traktowana jest jako zbliżanie się poziomu życia społeczeństw UE. Poziom życia jest definiowany jako: stopień zaspokojenia potrzeb ludzi z powodu konsumpcji dóbr i usług materialnych, środowiskowych i społecznych. Oceniono ją za pomocą jednej z metod taksonomicznych, w wyniku czego otrzymano syntetyczny wskaźnik poziomu życia dla każdego kraju. W metodzie był zaangażowany zbiór jedenastu indeksów przyrostowych. Diagnozę konwergencji społecznej oparto na poziomie odchylenia standardowego logarytmów ilorazu syntetycznego wskaźnika poziomu życia dla każdego kraju i średniej dla UE. W końcowej części artykułu porównano konwergencję gospodarczą i społeczną. Wyniki prowadzą do wniosku, że w latach 1985–2002 oba typy procesów konwergencji miały miejsce w czternastu krajach „starej” UE. Konwergencja społeczna była silniejsza niż ekonomiczna. Jeśli chodzi o konwergencję społeczną, okazało się, że silniejsza konwergencja charakteryzowała kraje objęte polityką spójności (Grecję, Portugalię, Irlandię i Hiszpanię) niż całą UE.
Poziom wykształcenia mieszkańców a wzrost gospodarczy w krajach Unii Europejskiej
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2007-12) Berbeka, Jadwiga
Celem niniejszego artykułu było porównanie poziomu wykształcenia ludności krajów Unii Europejskiej oraz analiza wzrostu gospodarczego tych krajów, a także próba identyfikacji zależności między powyższymi sferami. Badanie poziomu wykształcenia prowadzono na podstawie kilku wybranych wskaźników, a mianowicie: odsetka populacji w wieku 25-34 lata, która posiada wyższe wykształcenie, liczby studentów przypadających na 1000 osób w wieku 15-64 lata, a więc w wieku produkcyjnym, odsetka młodzieży w wieku 18-24 lata, którzy porzucili proces edukacyjny nie zdobywszy więcej niż wykształcenia podstawowego lub niższego średniego, jak również odsetka pracowników najemnych uczestniczących w kursach kształcenia ustawicznego organizowanych przez pracodawców. Jako wskaźnik wzrostu gospodarczego przyjęto przyrosty względne o podstawie zmiennej poziomu PKB per capita w krajach Unii Europejskiej oraz średnioroczne tempo wzrostu PKB per capita w krajach UE, liczone jako średnia geometryczna łańcuchowych indeksów o podstawie zmiennej. Badaniami objęto lata 1990-2003. Ponieważ w okresie tym członkami Unii Europejskiej było 15 krajów, one stały się obiektami analiz. Wyłączono z nich jednakże Luksemburg, ze względu na jego nietypowość, jak i niepełne dane statystyczne. Rozważania prowadzono na podstawie danych statystycznych o charakterze wtórnym, publikowanych przez Eurostat i OECD.