Przeglądanie według Autor "Bazarnik-Mucha, Katarzyna"

Aktualnie wyświetlane 1 - 6 z 6

Analiza chodu, równowagi statycznej oraz stanu funkcjonalnego dzieci i młodzieży z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów
(Uniwersytet Rzeszowski, 2017-09-12) Bazarnik-Mucha, Katarzyna
Wstęp: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to najczęstsza artropatia wieku rozwojowego, której przyczyna nie jest w pełni poznana. Cel pracy: Głównym celem pracy była ocena chodu, równowagi statycznej oraz sprawności funkcjonalnej dzieci i młodzieży z MIZS w różnych okresach, uwzględniając proces kompleksowego leczenia. Materiał: Badania przeprowadzono w grupie 50 dzieci i młodzieży z rozpoznanym MIZS. Badani objęci byli kompleksową terapią. Badania przeprowadzone zostały trzykrotnie: w dniu rozpoczęcia i w dniu zakończenia cyklu rehabilitacji oraz 9 miesięcy po drugim badaniu. Grupę kontrolną stanowiło 49 dzieci zdrowych. Wyniki: W badaniu pierwszym wzorzec chodu dzieci z MIZS różnił się istotnie w stosunku do chodu zdrowych rówieśników, uwzględniając zarówno parametry czasowo-przestrzenne, jak i większość wybranych parametrów kinematycznych. Po okresie leczenia uzyskano poprawę wybranych parametrów. Oceniając równowagę statyczną w próbie stania obunóż z zamkniętymi oczami dzieci z MIZS uzyskały wyższe wartości amplitudy COP-X oraz COP-Y. W próbach stania jednonóż dzieci z MIZS uzyskały gorsze wyniki. Po leczeniu uzyskano poprawę w próbach stania obunóż z oczami zamkniętymi oraz jednonóż. Stan funkcjonalny, po okresie leczenia uległ istotnej klinicznie poprawie. Zmniejszyły się również dolegliwości bólowe oraz nasilenie choroby. Wnioski: Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów powoduje powstanie istotnych zaburzeń wzorca chodu oraz równowagi statycznej. Kompleksowe leczenie wpływa pozytywnie na poprawę chodu, równowagi oraz sprawności funkcjonalnej. GDI jest przydatnym wskaźnikiem w ocenie chodu.
Assessment of spatio-temporal gait parameters in the group of 9 years old healthy children
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Szymczyk, Daniel; Majewska, Joanna; Szczepanik, Magdalena; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir; Skrzypiec, Julian
Introduction: Gait analysis can be defined as a measurement, description and assessment of human locomotion. The development of quantitative gait analysis methods and their increasing application to pathological gait assessment in children has created an urgent need for establishing normative data. The spatio-temporal gait parameters must be compared with valid reference data for the appropriate interpretation. Objective: The aim of this study was the assessment of the spatio-temporal gait parameters of 9 years old healthy children, considering the subject’s gender and the potential difference between right and left lower limb. Additional purpose of our study was to develop own reference data for the gait analysis in this age group. Material and methods: 42 healthy, nine years old children (19 girls, 23 boys), participated in this study. 3D gait analysis was performed using the computerized optoelectronic system (BTS Smart, Italy). Basic spatio-temporal gait parameters (percentage share of the stance and swing phase, right and left lower limb step lenght, as well as step frequency and average gait speed, were anylysed. Results: Our research showed no statistically significant influence of gender, and no differences between the right and left lower limbs on most of the gait parameters in the study group.
Multistage treatment of a patient with developmental dysplasia of the hip: A case study
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2018) Cyran-Grzebyk, Barbara; Szczepanik, Magdalena; Majewska, Joanna; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir
Introduction. Developmental dysplasia of the hip (DDH) concerns about 5 per cent of the newborn population, and congenital hip dislocation (1%) is considered a challenge in child orthopedics due to the risk of further complications. Recently, the occurrence of this illness has been decreasing due to early hip diagnostics in newborns and fast implementation of proper treatment. Aim. To describe multi-annual treatment and multiplicitous complications in a 15 years old patient diagnosed with DDH. Description of the case. Complications occurring, despite the treatment conducted in accordance with accepted standards, induced the necessity of surgical procedures. This paper describes applied surgical techniques, physiotherapy treatment, the functional status of patient during particular stages of treatment as well as current results of gait analyses. Conclusions. In spite of early diagnosis and treatment of DDH, surgical intervention does not always bring the expected result.
Ocena stanu funkcjonalnego pacjentów przed- i 6 miesięcy po wymianie stawu kolanowego
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2016) Majewska, Joanna; Szczepanik, Magdalena; Jabłoński, Jarosław; Snela, Sławomir; Jarmuziewicz, Agnieszka; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Szymczyk, Daniel
Wstęp. Endoprotezoplastyka jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną metodą leczenia zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawów, w tym stawu kolanowego. Jej głównym celem jest przywrócenie funkcjonalnej niezależności pacjentów w czynnościach dnia codziennego poprzez zmniejszenie natężenia bólu i niepełnosprawności. Cel pracy. Ocena funkcjonalna pacjentów po całkowitej endoprotezoplastyce stawu kolanowego z uwzględnieniem płci, wieku, BMI oraz czasu trwania choroby. Materiał i metoda. W badaniu udział wzięło 70 pacjentów (59 kobiet, 11 mężczyzn), którzy zostali zakwalifikowani do zabiegu całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego w wyniku pierwotnych zmian zwyrodnieniowych. Średni wiek pacjentów w badanej grupie wynosił 66,5 roku. Do oceny funkcjonalnej pacjentów posłużono się skalą VAS, skalą Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score, Global Rating Scale, testem Up&Go, testem Five Time Sit to Stand oraz 10-metrowym testem chodu. Dodatkowo wykonano pomiary zakresów ruchu stawu kolanowego w kończynie operowanej i nieoperowanej. Badanie wykonano dwukrotnie; badanie I – tydzień przed zabiegiem operacyjnym i badanie II - 6 miesięcy po nim. Do prezentacji uzyskanych wyników badań posłużono się wartościami średniej, mediany, odchylenia standardowego oraz współczynnikiem korelacji rang Spearmana. W celu analizy statystycznej wykorzystano testy nieparametryczne Wilcoxona i Manna-Whitneya. Poziom istotności statystycznej został określony jako p < 0,05. Wyniki. W okresie 6 miesięcy po zabiegu endoprotezoplastyki stwierdzono poprawę we wszystkich testach i skalach oceny.
The paediatric version of Wisconsin Gait Scale, adaptation for children with hemiplegic cerebral palsy: a prospective observational study
(2017) Guzik, Agnieszka; Drużbicki, Mariusz; Kwolek, Andrzej; Przysada, Grzegorz; Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Szczepanik, Magdalena; Wolan-Nieroda, Andżelina; Sobolewski, Marek
In clinical practice there is a need for a specific scale enabling detailed and multifactorial assessment of gait in children with spastic hemiplegic cerebral palsy. The objective of the study is to assess the Wisconsin Gait Scale (WGS) in terms of its inter- and intra-observer reliability in observational gait analysis of children with hemiplegic cerebral palsy. The study was conducted in a group of 34 patients with hemiplegic cerebral palsy. At the first stage the original version of WGS was used to assess gait. At the second stage a modified WGS was introduced and the same video recordings were rescored using the new, paediatric version of WGS. Three independent examiners performed the assessment twice (two weeks apart). Inter and intra-observer reliability of the modified WGS were determined. The findings show very high inter- and intra-observer reliability of the modified WGS. This was reflected by a lack of systematically oriented differences between the repeated measurements, very high value of Spearman's rank correlation coefficient 0.9  |R| < 1, very high value of ICC > 0.9, and low value of CV< 2.5% for the specific physical therapists. The new, paediatric version of WGS is a promising tool to be used in qualitative observational gait assessment of children with spastic hemiplegic cerebral palsy. The findings of the study have practical value as they show feasibility of the new, affordable, easy-to-use tool for gait assessment to be used in clinical practice specifically for children with spastic hemiplegic cerebral palsy.
Three-dimensional analysis of gait in children and adolescents with juvenile idiopathic arthritis
(2019) Bazarnik-Mucha, Katarzyna; Snela, Sławomir; Szczepanik, Magdalena; Jarmuziewicz, Agnieszka; Guzik, Agnieszka; Wolińska, Olga; Drużbicki, Mariusz
Background: The paper aimed to assess the gait pattern in children and adolescents with juvenile idiopathic arthritis (JIA) treated at the rehabilitation center and to assess changes in this pattern after the end of treatment and 9 months later. Material and method: 50 children with JIA were enrolled into the study. 35 healthy volunteers were enrolled into the study for a comparison. Spatiotemporal and kinematic gait parameters were obtained using a movement analysis system. The Gait Deviation Index (GDI) was calculated. The assessment was performed three times: on the day of admission to the rehabilitation center, after the end of a 4-week treatment period and 9 months later. Results: With regard to the majority of spatiotemporal and kinematic parameters, differences in their distribution were highly statistically significant between the study group and the control group (p<0.001). In two subsequent tests differences were less significant when compared to the control group (p<0.01). In the study group ranges of motion in the sagittal plane in the hip (p<0.01), knee (p<0.001) and ankle joints (p<0.01) increased significantly between tests 1 and 2, and 1 and 3. A significantly lower value of GDI was observed in the study group (right limb; p=0.036). Conclusions: The gait pattern of children with JIA is significantly different from the one observed in healthy children. A rehabilitation program significantly improved gait in children with JIA, but differences compared to healthy children were still observed, and it indicates that the abnormal gait pattern became permanent in this group of subjects.