Przeglądanie według Autor "Bartosik-Psujek, Halina"

Aktualnie wyświetlane 1 - 4 z 4

Analysis of dysarthria in a 55-year-old female patient with multiple sclerosis by means of an IT tool based on respiratory and phonatory examination – a case study
(Publishing Office of the University of Rzeszow, 2023-09) Warmbier, Wojciech A.; Popiel, Małgorzata; Guzik, Agnieszka; Drużbicki, Mariusz; Bartosik-Psujek, Halina
Introduction and aim. There are no available objective tools for assessing dysarthric disorders in the course of multiple sclerosis (MS). The aim of the study is to analyse a case of mixed dysarthria in a 55-year-old female patient in the course of secondary progressive MS and to present the severity of the patient’s dysarthric disorder in contrast with the control group as evaluated by means of an IT tool based on respiratory and phonatory examination. Description of the case. A 55-year-old patient was admitted to the Clinic of Neurology with the Stroke Unit due to a worsening condition in the course of MS. She was examined with an objective tool for respiratory and phonatory disorders. Her results were, then, compared to those of 24 healthy individuals from the control group, matched in terms of sex and age. Following speech parameters were analysed: phonetics of utterances, number of produced syllables per breath during the execution of individual texts, sound quality, intonation, and the total performance time of each. Conclusion. The analysed case indicates that the developed objective IT tool is a promising diagnostic method that can facilitate diagnosis and can be used in clinical practice.
Genetic risk factors of Alzheimer’s disease
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Skrzypa, Marzena; Potocka, Natalia; Bartosik-Psujek, Halina; Zawlik, Izabela
Introduction. Alzheimer’s disease (AD) is one of the most common neurodegenerative diseases, which is a serious health problem for societies that live longer. Spontaneous dominant mutations and polymorphisms of selected genes play an important role in development of AD. Aim. Several polymorphisms in selected genes strongly associated with development of Alzheimer’s disease were highlighted in this review: APOE, CYP46, APP, PSEN1, PSEN2, UBQLN1, BACE1, PRND, APBB2, TOMM 40. These gene polymorphisms have a significant role in the development of Alzheimer’s disease and they have potential to be biomarkers. Researchers combine efforts to find significant polymorphisms that would ensure that a person is predisposed to the occurrence of disease symptoms. This topic is often taken up by scientists seeking to develop effective genetic tests for diagnosing AD. Material and methods. Analysis of literature from web of knowledge: Web of Science (all database), NCBI and PubMed. Results. We reviewed the selected important genes and polymorphisms which are most often associated with development of AD. Conclusion. It should be noted that nowadays scientists strive not to focus on only one polymorphism in the gene but on several polymorphisms in different genes concomitantly and above all on interactions between them to the diagnosis of this disease. Only this approach to AD will contribute to the creation of appropriate identification methods. Moreover, we should use the new generation tools - the platform for collecting data and personalized medicine.
Osmotic demyelination syndrome in a patient with slowly equalized severe hyponatremia – a case report
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2019) Rudnicka-Czerwiec, Julia; Bartosik-Psujek, Halina
Introduction. Osmotic demyelination syndrome (ODS), or central pontine myelinolysis (CPM), is a complication of severe and prolonged hyponatremia, particularly when hyponatremia is corrected too rapidly. However, even slow correction of hyponatremia can result in ODS. Aim. In this paper, we describe a patient who developed ODS following slow correction of hyponatremia. Description of the case. This article describes a case of chronic hyponatremia occurring in the course of alcoholism. The patient was admitted in severe condition with extremely low sodium level. Electrolyte supplementation was carried out according to the European Renal Best Practice (ERBP) guidelines; however, there was a rapid increase in sodium level leading to the development of symptomatic osmotic demyelinating syndrome. Following several weeks of rehabilitation and supplementation of B vitamins, the patient’s condition gradually improved. Conclusion. Sodium deficiency should be equilibrated very carefully, especially in patients with chronic hyponatremia in the course of alcoholism. Even small doses of sodium administered in accordance with the guidelines in chronic hyponatremia can cause a rapid increase in serum sodium level resulting in osmotic demyelination syndrome.
Rozwój i nowe perspektywy leczenia udaru mózgu w Polsce
(Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2015) Kaczorowski, Rafał; Murjas, Barbara; Bartosik-Psujek, Halina
Udar mózgu jest jednym z niewielu schorzeń neurologicznych znanych od starożytności. Jest to zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym ogniskowym, a niekiedy uogólnionym zaburzeniem czynności mózgu, którego objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny lub wcześniej prowadzą do śmierci i nie mają przyczyny innej niż naczyniowa. Rocznie na udar mózgu na świecie zapada ok. 15 mln osób. W krajach wysoko rozwiniętych stanowi trzecią co do częstości przyczynę niesprawności osób dorosłych i drugą przyczynę zespołów otępiennych. W artykule przedstawiono historię leczenia udarów mózgu w Polsce, od pierwszych wzmianek w podręcznikach neurologii z lat 50. do czasów współczesnych. Przełomowe w leczeniu udarów mózgu okazały się minione 2 dekady, kiedy to dokonała się istotna zmiana w podejściu do osoby z udarem. Początkowo leczenie udaru polegało jedynie na pielęgnacji chorego i zapobieganiu powikłaniom ogólnoustrojowym oraz odleżynom. Dopiero w 2. połowie lat 90. XX w. rozpoczęto tworzenie wyspecjalizowanych oddziałów udarowych zapewniających kompleksową opiekę dla pacjentów. Przełomowe okazało się wprowadzenie do leczenia tkankowego aktywatora plazminogenu w celu rekanalizacji zamkniętego przez zmiany zakrzepowe lub zatorowe naczynia w ostrym okresie zachorowania. Leczenie to znacznie poprawiło stan funkcjonalny chorych. W ciągu ostatnich kilkunastu lat rozwija się koncepcja mechanicznej rekanalizacji naczyń wewnątrzczaszkowych, której pierwsze próby wykonywane są w kilku ośrodkach w Polsce.