Przedmiot niniejszego opracowania stanowi omówienie wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 13 czerwca 2013 r. w sprawie C-144/12 Goldbet Sportwetten GmbH przeciwko Massimo Sperindeo. Sprawa, w której zapadło glosowane orzeczenie dotyczy wykładni art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty. Przepis ten przewiduje, że do celów stosowania rozporządzenia nr 1896/2006, a zatem w postępowaniu w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, właściwość określa się zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa wspólnotowego, w tym rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych. W szczególności pojawia się pytanie, czy wniesienie sprzeciwu od europejskiego nakazu zapłaty skutkuje wdaniem się w spór w rozumieniu art. 24 rozporządzenia nr 44/2001, a tym samym uznaniem jurysdykcji sądu, przed którym toczy się zwykłe postępowanie cywilne w trybie przewidzianym w rozporządzeniu nr 1896/2006.
