Polish Journal for Sustainable Development T. 22 cz. 1 (2018)
URI dla tej Kolekcjihttp://repozytorium.ur.edu.pl/handle/item/3357
Przeglądaj
Przeglądanie Polish Journal for Sustainable Development T. 22 cz. 1 (2018) według Autor "Michalicha, Mateusz"
Aktualnie wyświetlane 1 - 2 z 2
- Wyniki na stronie
- Opcje sortowania
Pozycja Projekty w aktywnej edukacji(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2018) Kostecka, Joanna; Podolak, Agnieszka; Michalicha, Mateusz; Marcela, AgnieszkaEdukacja dla zrównoważonego rozwoju dostarcza wiedzy i dotyka problemów oddziaływania naszego codziennego życia w skali globalnej. Aby chronić ekosystemy i podnosić jakość ludzkiego życia, musimy wdrażać nowe nawyki społeczne i osobiste w codziennym postępowaniu. Edukacja w tym zakresie jest trudna i wielopłaszczyznowa bo musi dotykać sfery społecznej, ekologicznej i ekonomicznej toczącego się życia. Między innymi musi obejmować działania na rzecz zmiany na lepszą, relacji człowieka i przyrody. Dobrą metodą edukacyjną okazują się być stosowane szeroko na świecie projekty edukacyjne. Angażują do udziału w zaplanowanych na długo seriach aktywności duże grono uczestników. Tworzą więzi społeczne, są okazją do wprowadzania wiedzy i licznych umiejętności. Św. Franciszek z Asyżu był postacią, która powinna stanowić wzór troski i poszanowania dla przyrody. Dziś uważany jest za patrona m. in. przyrodników i leśników. Stanowiąc część edukacji dla zrównoważonego rozwoju, edukacja przyrodnicza, nie powinna opierać się wyłącznie na sztywnych schematach oraz ogromie definicji. Powinna opierać się o konkretne umiejętności i kształtować kulturę codziennego postępowania. Na wzór św. Franciszka, należy uwrażliwiać na piękno i użyteczność otaczającej nas przyrody oraz łamać niekorzystne stereotypy. W pracy zaprezentowano atuty projektów edukacyjnych i opisano jeden - oparty na idei głoszonej przez św. Franciszka z Asyżu. Projekt ten ma na celu przybliżenie postaci świętego, zawiera propozycję aktywizacji do działania na rzecz zrównoważonego rozwoju osób związanych z kościołem oraz uświadamia o cennych gatunkach zwierząt i roślin w najbliższym otoczeniu człowieka.Pozycja Ptaki jako wskaźnik różnorodności biologicznej miast(Uniwersytet Rzeszowski: Południowo-Wschodni Oddział Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie, 2018) Michalicha, Mateusz; Mitrus, CezaryTereny miejskie oddziaływają na zamieszkujące je zwierzęta głównie przez bardzo duże zagęszczenie ludności i zabudowy, pokarm pochodzenia antropogenicznego oraz wyższą średnią roczną temperaturę otoczenia. Jedne gatunki zaczęły kolonizować miasta, a inne przeciwnie - z powodu braku dogodnych siedlisk unikają miejskich aglomeracji. Zwierzęta są często używane jako wskaźnik bioróżnorodności. Ptaki jako zwierzęta wszechobecne, zwracające na siebie uwagę barwnym upierzeniem i śpiewem, czułe na zmiany środowiska, są bardzo dobrym wskaźnikiem bioróżnorodności. Zmiany ich liczebności i występowania informują nas o stanie całego środowiska przyrodniczego. Chroniąc różnorodność biologiczną zwierząt, musimy śledzić zmiany, jakie zachodzą w liczebności i rozmieszczeniu danych gatunków oraz zagrożenia na jakie są narażone wnikając do miast. Obecnie w Polsce opublikowano atlasy ornitologiczne dla dwunastu miast oraz dwie nie atlasowe monografie dotyczące awifauny miejskiej. Jak do tej pory żaden z atlasów polskich miast nie został powtórzony, a dane zawarte w niektórych sięgają lat 80. XX wieku. Zmiany, jakie nastąpiły w tym czasie, zdecydowanie zmieniły sytuację ptaków w środowisku miejskim. Przyczyną spadku liczebności niektórych gatunków jest ograniczenie liczby miejsc lęgowych, likwidowanie ich naturalnych ostoi przez wycinanie krzewów i drzew, ekrany dźwiękochłonne oraz prace przy modernizacji budynków. Problemem są również bezpańskie koty, które dziesiątkują znaczną populację ptaków. Niniejszy artykuł skupia się na aspektach regionalnych ochrony bioróżnorodności w miastach na przykładzie awifauny. Starania ochronne w skali regionu mogą przełożyć się na sukces bogactwa gatunkowego w szerszym aspekcie.