Artykuł rozpoczyna się od przypuszczenia, że nierówność w komunikacji wiąże się z obiektywnym lub subiektywnym traktowaniem odbiorcy przez nadawcę wiadomości. To odmienne traktowanie może być postrzegane jako podążanie za jednym (lub kilkoma) z czterech modeli public relations, zaproponowanych przez Gruniga i Hunta. Analiza treści współczesnego specjalistycznego polskiego miesięcznika pokazuje, że większość jego publikacji traktuje PR jako obiektywną informację i traktuje odbiorcę jako mądrego i inteligentnego obywatela. Brakuje jednak publikacji prezentujących PR jako dialog lub wspólne działanie w celu opisania sytuacji i poszukiwania sposobów i środków rozwiązywania problemów.
