Rewolucja w procedurze cywilnej – doręczenia pism procesowych

Abstract

W związku z ogłoszeniem ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw doszło do niespodziewanej po 3 latach zmiany w przepisach dotyczących doręczeń pism procesowych. W artykule przedstawiono nowe przepisy związane z doręczeniami, omówiono narzędzie prawne mające na celu ograniczenie „fikcji doręczeń”, czyli wdrożone rozwiązanie angażujące komorników sądowych w proces doręczeń. Artykuł omówił istotę zmiany, która prowadzi do sytuacji, gdzie wszystkie sprawy, niezależnie od tego, kiedy zostały wszczęte, będą objęte jednolitą regulacją, a także wskazał, dlaczego formalności w związku z tymi zmianami mają istotne znaczenie, głównie z uwagi na surowe sankcje grożące za niedopełnienie nowych wymogów proceduralnych. Poddana ocenie została istota poprawności doręczeń bezpośrednich z punktu widzenia praktyki procesowej i efektywności komunikacji między stronami niezbędnej w procesie cywilnym.

In connection with the promulgation of the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and some other acts, there was an unexpected change after three years in the provisions on the delivery of pleadings. The article will present new provisions related to delivery and discuss the legal tool aimed at limiting the „fiction of service”, i.e. the implemented solution involving bailiffs in the process of delivery. The article will discuss the essence of the change, which leads to a situation where all cases, regardless of when they were initiated, will be subject to uniform regulation, and will also indicate why the formalities related to these changes are significant, mainly due to the severe sanctions that threaten to fail new procedural requirements. The essence of the correctness of direct service from the point of view of procedural practice and the effectiveness of communication between the parties necessary in a civil procedure will be assessed.