Przedmiotem rozważań poczynionych w niniejszym artykule są zagadnienia związane z pojęciem karty płatniczej oraz kwalifikacją prawną jej kradzieży w zależności od tego, czy jest to karta płatnicza, bankomatowo–płatnicza, czy karta bankomatowa. Autor po przeanalizowaniu literatury oraz orzecznictwa dochodzi do przekonania, iż wyłącznie kradzież karty bankomatowej wypełnia znamiona występku z art. 278 § 5 k.k., natomiast kradzież karty z funkcją płatniczą w zależność od wartości przedmiotu wykonawczego może wypełniać znamiona kradzieży z art. 278 § 1 k.k. (w przypadku, gdy wartość przedmiotu wykonawczego przekracza 500 zł) lub wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. (w przypadku, gdy wartość przedmiotu wykonawczego nie przekracza 500 zł). Konkludując, zwraca również uwagę na to, iż w sytuacji, gdy doszło do kradzieży karty posiadającej funkcję płatniczą, wartość przedmiotu wykonawczego stanowi całość dostępnego na jej podstawie pieniądza bankowego znajdującego się w chwili zaboru na rachunku jej posiadacza.

The subject of considerations made in this article are related issues with the concept of a payment card and the legal qualification of its theft, depending on whether it is a payment card or an ATM card. After analyzing the literature and jurisprudence, the author comes to the conclusion that only the theft of an ATM card should be qualified as an offense under Art. 278 § 5 of the Criminal Code. On the other hand, the theft of a card with a payment function, depending on the value of the executive object, may constitute theft under Art. 278 § 1 of the Criminal Code (if the value of the executive subject exceeds PLN 500) or offenses under Art. 119 § 1 of the Petty Offenses Code (if the value of the executive subject does not exceed PLN 500). In conclusion, the author also points out that in a situation where a card with a payment function has been stolen, the value of the subject of the theft is the entire amount of money on the owner's account at the time of the theft.