Artykuł omawia przepis art. 247 § 1 k.p.k. dotyczący zatrzymania i przymusowego doprowadzenia osoby podejrzanej lub podejrzanego, koncentrując się na jego gwarancyjnym charakterze, którego nabrał po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 lutego 2008 r. W opracowaniu przedstawiono kontrowersje dotyczące interpretacji przesłanek stosowania tej instytucji oraz wpływ dotychczasowej postawy procesowej osoby podejrzanej lub podejrzanego na możliwość zastosowania doprowadzenia.

The article discusses the provision of Art. 247 § 1 of the Code of Criminal Procedure, concerning the detention and compulsory transportation of a suspect or suspects, focusing on its guarantee character, which it acquired after the Constitutional Tribunal judgment of 5 February 2008. The paper presents controversies related to the interpretation of the prerequisites for the application of this institution and the influence of the previous procedural attitude of a suspect or suspected person on the possibility to apply the transportation.