Human and divine in the dialectic of powers in ancient Rome

Abstract

The relationship between human and divine, i.e. between priesthood and empire, is one of the central themes of human history. In ancient Rome, from the age of the reign to the age of the republic and up to the constitutions of the Emperor Justinian in the new Rome, the relationship between human and divine is always in the middle of the institutional arrangements, whether internal to the city or shared among different populations.

Relacja między tym, co jest ludzkie, a tym, co jest boskie, czyli między kapłaństwem a władzą, jest jednym z głównych tematów historii ludzkości. W starożytnym Rzymie, od epoki królewskiej do epoki republikańskiej i aż do konstytucji cesarza Justyniana wydanych w nowym Rzymie, relacja między człowiekiem a boskością zawsze była istotnym elementem układów instytucjonalnych, czy to we wnętrzu władz miasta, czy też w relacjach między różnymi narodami żyjącymi w ramach Imperium.