Ograniczenie wybranych środków produkcji w uprawie rzepaku ozimego: wyzwania i możliwości maksymalizacji plonu z zachowaniem aspektów ekologicznych

Badania przeprowadzone w sezonie 2021-2022 mają charakter wstępny, a ich celem było zwrócenie uwagi na korzyści wynikające z zachowywania aspektów ekologicznych w produkcji rolnej. W doświadczeniu porównano reakcję dwóch odmian rzepaku ozimego (Tigris, Riccardo KWS) na dwa poziomy intensywności uprawy oraz opłacalność zastosowanych zabiegów agrotechnicznych. Z przeprowadzonych badań wynika, że plon i skład chemiczny nasion był uzależniony od zastosowanej technologii uprawy. Korzystniejsze efekty ekonomiczne uzyskano z uprawy rzepaku ozimego na poziomie średnio intensywnym (A2), pomimo niższego plonu. Odmiana Tigris przewyższała badanymi parametrami odmianę Riccardo KWS F1. Wykazano, że w systemach uprawy mniej intensywnej zwiększa się efektywność wykorzystania użytych środków do produkcji co może przyczynić się do zmniejszenia negatywnego wpływu na środowisko naturalne.

The research conducted in 2021-2022 is preliminary and its aim was to draw attention to the benefits of maintaining ecological aspects in agricultural production. The experiment compared the response of two varieties of winter rapeseed (Tigris, Riccardo KWS) to two levels of cultivation intensity and the profitability of the applied agrotechnical treatments. The research shows that the yield and chemical composition of seeds depended on the cultivation technology used. More favorable economic effects were obtained from growing winter rapeseed at a medium-intensity level (A2), despite the lower yield. The Tigris variety exceeded the Riccardo KWS F1 variety in the tested parameters. It has been shown that in less intensive cultivation systems, the efficiency of the use of production inputs increases, which may contribute to reducing the negative impact on the natural environment.